Οι μπότες του μαραμπού (Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ)

10 Μ’ αρέσει όταν σβήνουν τα φώτα στην αίθουσα και οι άνθρωποι γύρω μου αρχί- ζουν να μιλάνε ψιθυριστά. Μ’ αρέσει όταν τρίζουν οι χάρτινες σακούλες του ποπ- κόρν. Και μ’ αρέσει πολύ όταν στο τέλος κανένας δε σηκώνεται αμέσως από τη θέση του – επειδή το έργο τούς φάνηκε τόσο ωραίο, ώστε θα ήθελαν να μην τε- λειώσει, να συνεχίσουν να το βλέπουν. Στην πόλη μας υπάρχουν δώδεκα σινεμά. Και ένα Στούντιο όπου γυρίζονται ται- νίες. Εκεί ακριβώς ξετυλίχτηκε η τελευ- ταία μου υπόθεση. Η αρχή της ιστορίας ήταν που ξέχασα το κλειδί μου. Γυρίζοντας από το σχολείο στο σπίτι, δε βρήκα στην τσέπη μου παρά μόνο ένα πακετάκι αχτύπητες τσιχλόφου-