ΚΚΕ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

40 / ΚΚΕ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ (1940-1944) ρα πλούσιο σε πληροφορίες και κυρίως εύστοχο στην αξιολόγηση πολιτι- κών πρωτοβουλιών και οργανώσεων. Ο λόγος που τον οδήγησε στη συγγραφή του έργου συνδέεται με την αποσιώπηση από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της συνεισφοράς του ΕΑΜ στην Αντίσταση. 18 Με διαυγή τρόπο παρουσιάζει τα γεγονότα της εξέγερσης της Δράμας. Περιγράφει ότι η εξέγερση προετοιμάστηκε από τους κομμουνιστές που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή. Αυτοί αξιοποίησαν τη διάχυτη διάθεση του πληθυσμού για εξέγερση, ο οποίος δεν ανεχόταν τη βουλγαρική Κατοχή. Οι μαζικές εκτελέσεις των κατοίκων της περιοχής και γενικότερα το εύρος της καταστολής οδήγησαν, στη συνέχεια, την ηγε- σία του KKE στην καταδίκη του εγχειρήματος. Ο τρόπος διαχείρισης του γεγονότος από την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος στα χρόνια της Κατοχής, σύμφωνα με τον συγγραφέα, αποτελούσε ύβρη σε βάρος της μνή- μης των νεκρών κομμουνιστών. 19 Η εμπλοκή του Κωνσταντάρα σε όσα συνέβαιναν στην κατοχική Ελλάδα ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1943. Άλλω- στε, όπως ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά, « εμείς στην ερημιά της Αρναίας ιδέα δεν είχαμε μέχρι τις αρχές του 1943 ούτε για το ΕΑΜ , ούτε για τον Ζέρβα, ούτε για άλλες οργανώσεις » 20 . Όπως και ο Εμμ. Βαζαίος, έτσι και ο Κ. Κωνσταντάρας δεν προσχώρησε με ευκολία στον ΕΛΑΣ . Ταλαντεύτηκε, ενώ είχαν προηγηθεί συζητήσεις με συναδέλφους του αξιωματικούς που είχαν καταταγεί στην ΠΑΟ (Πανελλή- νια Απελευθερωτική Οργάνωσις). Στην απόφασή του να καταταγεί στον ΕΛΑΣ συνέβαλε καθοριστικά ο έντονος αντικομμουνισμός των μελών της ΠΑΟ , που προχώρησαν σε δολοφονίες στελεχών του ΕΑΜ στη Χαλκιδική σε μια προσπάθεια να εδραιωθεί η πολιτική και στρατιωτική παρουσία της οργάνωσης. Τον Κωνσταντάρα, παρά τον διαφορετικό δρόμο που χάραξε από τους άλλους συναδέλφους του, η απλουστευτική προσέγγιση ότι η ΠΑΟ αποτελούσε μια οργάνωση δωσιλόγων δεν τον εξέφραζε. Γράφει σχετικά: « Το ΕΑΜ αντιλήφθηκε αμέσως τον κίνδυνο που αποτελούσε για την τελική του επικράτησι στον ευρύ χώρο της Μακεδονίας η οργάνωση αυτή των αξιωματικών και χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να την εκθέση στον λαό και στο εξωτερικό. Ακόμα και μετά την ανακοίνωσι της διαλύσεώς της εξακολουθούσε να αποκαλή “Παοτζήδικα” τα συνεργαζόμενα με τους Γερμανούς διάφορα τμήματα, ενώ ήξε- ρε ότι τα τμήματα της ΠΑΟ απ’ τον Ιανουάριο 1944 και έπειτα δεν υπήρχαν » 21 .