ΚΚΕ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

36 / ΚΚΕ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ (1940-1944) νταν εκεί, στην πράξη προσπαθούσε να τις υπονομεύσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Θ. Ζέγκος να σχεδιάζει να εξοντώσει το 5-10% των κατοίκων των χωριών ώστε να εξουδετερώσει τις αντιδράσεις. Οι ενέργειες αυτές τον έφεραν σε σύγκρουση με τον Βαζαίο και άλλους αξιωματικούς. Ακολουθεί η καθαίρεση του Βαζαίου από τη διοίκηση του τοπικού συντάγματος του ΕΛΑΣ . Η κάθοδος του Άρη Βελουχιώτη στην Πελοπόννησο σε μια περίοδο σφοδρών εμφύλιων συγκρούσεων δίνει τη δυνατότητα στον Βαζαίο να παρουσιάσει τη διαφωνία του και να επιστρέψει στη διοίκηση του συντάγ- ματος. 9 Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η προσπάθεια ερμηνείας από τον Βαζαίο των περιστατικών βίας από την πλευρά της Αριστεράς στις περιοχές της Κορίνθου και της Αργολίδας. Ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά: « Ίσως αι υπερβασίαι να είναι πολυπληθέστεραι εις την περιοχήν της Αργολιδοκορινθίας και Ναυπλίας. Τούτο αποδοτέον εις δύο λόγους: 1) εις το γεγονός ότι εκ της περιο­ χής ταύτης κατάγονται αι περισσότεραι οικογένειαι των κορυφαίων πολιτικών της Ελλάδος και η αντίδρασις προς τον κομμουνιστικόν τρόπον διοικήσεως, ως εκ τούτου, ήτο πολύ μεγαλυτέρα. 2) Εις το ότι οι κορυφαίοι κομμουνισταί της περιοχής, όντες κατά το πλείστον αρριβισταί, δεν είχον το θάρρος να συγκρατή- σουν τον δικτατορίσκον Στάθην από τον εκτραχηλισμόν των σαδιστικών του εξ- τρεμιστικών ενεργειών » 10 . Ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα απασχολεί τον Βαζαίο: Γιατί ο ΕΛΑΣ γνώρισε πολύ μεγάλη ανάπτυξη; Σύμφωνα με αυτόν, η ανάπτυξη του ΕΛΑΣ οφειλόταν στην αδράνεια του αστικού πολιτικού κόσμου για την οργάνωση ένοπλων αντιστασιακών ομάδων, ενώ για την περιοχή της Πελοποννήσου δεν διστάζει να αποδώσει ευθύνες στους 900 αξιωματικούς της περιοχής που αδράνησαν και έτσι ο βρετανικός παράγοντας αναγκάστηκε να στηρί- ξει τον τοπικό ΕΛΑΣ στα πρώτα βήματά του. Επίσης, κάνει αναφορές για τη σύνθεση του τοπικού ΕΛΑΣ . Είναι ιδιαί- τερα ενδιαφέρουσες οι παρακάτω διαπιστώσεις: « Ο ΕΛΑΣ είχε βεβαίως την κομμουνιστικήν του καθοδήγησιν, οι άνδρες του όμως κατά τα ¾ δεν ήσαν κομ- μουνισταί, ήσαν αγροτόπαιδα εθελονταί οι οποίοι κατετάσσοντο αθρόως διά να απελευθερώσουν την σκλαβωμένην πατρίδα » 11 . Επίσης, ενδιαφέρουσα είναι και η πρόσληψη της συγκεκριμένης μαρ- τυρίας από τον Άγγελο Ελεφάντη. Στη βιβλιοκριτική που γράφει για την