Κινούμενος στόχος

15 «Μοιάζει με τύπο που εύκολα πιάνεται κορόιδο». «Ο Ραλφ; Θα γινόταν έξαλλος αν του το έλεγες κατάμουτρα. Ξεκίνησε ψάχνοντας για πετρέλαιο στα πιο απίθανα μέρη. Καταλαβαίνεις τι εννοώ, είναι άν- θρωπος με ψυχολογία ερπετού, πονηριά νυφίτσας κι έναν κουμπαρά-γουρουνάκι στη θέση της καρδιάς. Αυ- τό όταν είναι νηφάλιος. Αλλά το αλκοόλ τον μαλακώ- νει, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον. Μόλις πιει με- ρικά ποτά, λαχταράει να ξαναγίνει μικρό παιδί. Ψά- χνει μια μαμά ή έναν μπαμπά για να του σκουπίσει τη μύτη, να του σκουπίσει τα δάκρυα και να του ρίξει μια ξυλιά όταν είναι άτακτος. Ακούγομαι σκληρή; Είμαι απλώς αντικειμενική». «Μάλιστα» είπα. «Θέλετε να τον βρω πριν χαρίσει κι άλλο βουνό» – ζωντανό ή νεκρό, σκέφτηκα· αλλά δεν ήμουν ο ψυχαναλυτής της. «Και αν είναι με γυναίκα, μ’ ενδιαφέρει φυσικά. Θέλω να μάθω τα πάντα για εκείνη, επειδή δεν με παίρνει να χάσω ένα τέτοιο ατού». Αναρωτήθηκα ποιος ήταν ο ψυχαναλυτής της. «Έχετε κάποια συγκεκριμένη γυναίκα υπόψη σας;» «Ο Ραλφ δεν μου εμπιστεύεται τα μυστικά του… έχει πιο στενή σχέση με τη Μιράντα παρά μ’ εμένα, κι εγώ δεν είμαι σε θέση να τον κατασκοπεύσω. Γι’ αυτό προσλαμβάνω εσένα». «Για να λέμε τα πράγματα ωμά» είπα. «Πάντοτε λέω τα πράγματα ωμά».