Κινέζικοι ψίθυροι

12 A R N E D A H L σθένος να φανεί πάνω από τις κορυφογραμμές και ήδη εκείνη η ψύχρα του χαράματος αποδεικνύει ότι είμαστε στην καρδιά του χειμώνα. Κι όμως, είναι τόσο φανερό πως ο άνεμος που λυσσομανά τούτη τη στιγμή στην κοιλάδα, προερχόμενος από το Ράνοχ Μουρ, δεν είναι ένας συνηθισμένος χειμωνιάτικος αέρας. Καθώς ξυρίζει τη λοφώδη κορφή του Μπούαχιλ Έτιβ Μουρ, του Μεγάλου Βουκόλου του Έτιβ –το ορόσημο που σηματοδοτεί την αρχή της κοιλάδας–, ο παγωμένος άνεμος κουβαλά ήδη σαφή σημάδια θανάτου. Ενός αιφνίδιου θανάτου. Είναι τα σκοτσέζικα χάιλαντς κατά τα τελευταία δραμα- τικά χρόνια του δέκατου έβδομου αιώνα· ο άνεμος έχει τώρα φτάσει στην κοιλάδα, στο σημείο που στενεύει σε ρεματιά, σε γκλεν, και ο ορεινός όγκος υψώνεται παραδόξως απότομα και από τις δύο πλευρές της κοιλάδας, που όσο πάει και στενεύει. Και ακριβώς τότε –ακριβώς τη στιγμή που ο άνεμος, μ’ ένα απόκοσμο ουρλιαχτό, στριμώχνεται για να περάσει μέσα από τις ολοένα στενότερες κοιλότητες– δείχνει το Γκλέν- κοου το πραγματικό του πρόσωπο. Το σκληρό κι απάνθρωπο αντάμα με το μυστηριωδώς πανέμορφο. Την ίδια και την αυτή στιγμή. Στην κοιλάδα ζούσε μια πατριά με αρχηγό τον Άλαστερ Μακλέιν. Δεν ζουν πια εκεί. Γι’ αυτό είναι τόσο παγωμένος ο άνεμος. Γι’ αυτό ουρλιάζει τόσο σπαραξικάρδια όταν φυσάει μέσα από τα στενότερα περάσματα του Γκλένκοου. Ο Μακλέιν ήταν στο πλευρό του βασιλιά Ιακώβου κατά του σφετεριστή Γουλιέλμου της Οράγγης. Ο Ιάκωβος ήταν καθολικός, ο Γουλιέλμος προτεστάντης, και σύντομα ο νικητής Γουλιέλμος θα ίδρυε τη Μεγάλη Βρετανία, από την Αγγλία και τους πει- σματάρηδες γείτονές της. Έγινε ο πρώτος βασιλιάς του νέου έθνους. Αλλά η χώρα έχει ανάγκη από ομοψυχία. Ανακοινώνει