Καζανόβα: Η σονάτα των ραγισμένων καρδιών

M A T T E O S T R U K U L 14 μέλος μέσα στη χοιρινή φασκιά να τινάζεται στον αέρα, σχεδόν σαν να μην ήταν δικό του. Καθώς ανέβαινε προς τα πάνω, υψωμένο με το σχοινί, ολό- κληρο το κορμί του σκιρτούσε απεγνωσμένα, προσπαθώντας να ακουμπήσει ξανά τα πόδια στο έδαφος. Οι μύτες απ’ τις μπότες του χόρευαν στον αέρα. Οι τελευταίοι σπασμοί τον έκαναν να σπαρταρά. Ένιωσε τη σάπια οσμή της λιμνοθάλασσας να του ανεβαίνει για τελευταία φορά στο λαρύγγι, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Η Βενετία τού είχε μόλις στύψει τη ζωή απ’ το κορμί και τώρα βρισκόταν εκεί, σαν καλή πουτάνα, βλέποντάς τον να χαροπα- λεύει, ρουφώντας από μέσα του τις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Ώσπου τελικά έμεινε κρεμασμένος, ακίνητος, με τα μάτια πια γυάλινα. Απαγχονισμένος. Στην πλατεΐτσα του Αγίου Μάρκου.