Καζανόβα: Η σονάτα των ραγισμένων καρδιών

K A Z A N O B A : H Σ Ο Ν Α Τ Α Τ Ω Ν Ρ Α Γ Ι Σ Μ Ε Ν Ω Ν Κ Α Ρ Δ Ι Ω Ν 17 Τυχοδιώκτης, καρδιοκατακτητής, ξιφομάχος και καβαλιστής, ο άντρας εκείνος τσαλαβουτούσε σαν ψάρι στο νερό ανάμεσα σε μάχες και μονομαχίες, αμαρτίες και δολοπλοκίες. Το όνομά του ήταν συνώνυμο των μπελάδων και ένα παρατεταμένο αντάμωμα με το βλέμμα του μπορούσε να αποδειχθεί μοιραίο. Αν οι πελάτες του καπηλειού είχαν καταλάβει τι τους περίμε- νε εντός ολίγου, θα είχαν βάλει φτερά στα πόδια την ίδια εκείνη στιγμή. Όμως δεν έγινε έτσι. Αυτό που συνέβη ήταν μονάχα φταίξιμο του αντίξοου πεπρωμένου και του μοναδικού πλάσματος που θα μπορούσε να ξεπεράσει ως προς την κακοτυχία ακόμα κι εκείνο τον απόλυτο πρωταθλητή. Το πλάσμα εκείνο ήταν μια γυναίκα. Εκπάγλου καλλονής, εκτός των άλλων. Όταν μπήκε, ήταν σαν να σηκώθηκε ξαφνικά αέρας. Η ομορφιά της ήταν τόσο ευδιάκριτη, που καταντούσε αναιδής, σχεδόν σαν να διασκέδαζε να προκαλεί όποιον στεκόταν γύρω της. Φορούσε ένα πράσινο σμαραγδί φόρεμα, που έκανε αντίθεση και αναδεί- κνυε τα θεσπέσια καστανά της μαλλιά, μαλλιά μαζεμένα σ’ ένα περίτεχνο αλλά συνάμα διακριτικό χτένισμα, το οποίο τόνιζε τις σοκολατένιες τους ανταύγειες. Τα σαρκώδη κόκκινα χείλη της έμοιαζαν να κυρτώνουν φυσικά από ένα χαμόγελο και το βλέμμα της αποκάλυπτε μια ξένοιαστη πονηριά που την καθιστούσε αμέσως ποθητή. Ο ιδιοκτήτης σήκωσε ασυναίσθητα τη ματιά του προς το ταβάνι, προφητεύοντας καταιγισμό από μπελάδες. Που έφτασαν στην ώρα τους. Ένας άντρας με λευκή περούκα και αλαζονικό βλέμμα, ο