Κατσαρίδες

J O N E S B O 24 Με μια χειρονομία ο υφυπουργός Παρά τω Πρωθυπουργώ έδωσε τον λόγο στην αστυνομική διευθύντρια, αλλά ο Μέλερ δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί: «Και ποιος δεν έχει φίλους που πάνε στα μπουρδέλα;». Το χαμόγελο του Άσκιλσεν πάγωσε · ο διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών ξερόβηξε κάτω από τα μεταλλικά γυαλιά του: «Μάθατε ό,τι ήταν να μάθετε, Μέλερ. Αφήστε εμάς να κρίνουμε τα περαιτέρω. Χρειαζόμαστε να μας εγγυηθείτε ότι η διερεύνηση της υπόθεσης δεν θα τύχει καμίας... ατυχούς τροπής. Προφανώς και θέλουμε να συλληφθεί ο δολοφόνος ή οι δολοφόνοι, αλλά οι συνθήκες της δολοφονίας θα πρέπει να παραμείνουν κρυφές μέχρι νεωτέρας. Για το καλό της χώρας. Καταλάβατε;». Ο Μέλερ έριξε το βλέμμα του στα χέρια του. Σκάσε. Για το καλό της χώρας. Δεν τα πήγαιναν καλά με τις προειδοποιήσεις στην οικογένειά του. Ο πατέρας του δεν είχε καταφέρει ποτέ να γίνει τίποτα παραπάνω από ένας απλός αστυφύλακας. «Η εμπειρία μου λέει ότι η αλήθεια δύσκολα κρύβεται, κύριε διευθυντά». «Έχετε δίκιο. Είμαι υπεύθυνος της όλης επιχείρησης εκ μέρους του Υπουργείου Εξωτερικών. Όπως αντιλαμβάνεστε, το θέμα είναι πολύ λεπτό και απαιτεί στενή συνεργασία με την ταϊλανδέζικη αστυνομία. Εφόσον εμπλέκεται η πρεσβεία, έχουμε κάποια περιθώρια χειρισμών –διπλωματική ασυλία και τα τοιαύτα–, αλλά στην ουσία ισορροπούμε σε τεντωμένο σχοι- νί. Γι’ αυτό θα ήθελα να σταλεί κάποιος με μεγάλη ερευνητική εμπειρία, γνώση του διεθνούς έργου της αστυνομίας και απο- δεδειγμένη αποτελεσματικότητα». Κοντοστάθηκε και κοίταξε τον Μέλερ, ο οποίος εντωμετα- ξύ αναρωτιόταν γιατί αισθανόταν τέτοια απροθυμία απέναντι σ’ αυτόν τον γραφειοκράτη με το θεληματικό πιγούνι. «Θα μπορούσαμε να στήσουμε μια ομάδα...»