Κατσαρίδες

J O N E S B O 18 Στη συνέχεια, στον τέταρτο όροφο, απέκτησε έναν γραμ- ματέα κι έναν ελαφρώς υψηλότερο μισθό, πριν βρεθεί απότο- μα στο Τμήμα Προσωπικού του δεύτερου ορόφου. Παρεμπιπτόντως, το να διατηρεί κάποιος θέση εργασίας στο Τμήμα Προσωπικού του ΥΠΕΞ ήταν κάτι το ιδιαίτερο, μιας και σήμαινε ότι ο δρόμος προς τα επάνω ήταν ακόμη ανοιχτός. Κάτι όμως πρέπει να συνέβη, εντωμεταξύ. Σε συνεργασία με το Γραφείο Αποσπάσεων, το Τμήμα Προσωπικού ήταν υπεύ- θυνο για τους διορισμούς στα πόστα του εξωτερικού, μια δια­ δικασία που είχε άμεσο αντίκτυπο στη σταδιοδρομία των δι- πλωματών. Ενδεχομένως ο Ντάγκφιν να υπέγραψε κάποια λάθος απόσπαση ή να αντιτάχθηκε στον διορισμό κάποιου διπλωμάτη που, εντέλει, τα κατάφερε ν’ αναρριχηθεί στην ιεραρχία και τώρα κοίταζε τους πάντες αφ’ υψηλού, κουνώντας τα αόρατα νήματα που κυβερνούσαν τη ζωή του Ντάγκφιν Τούρχους και των υπολοίπων στο ΥΠΕΞ . Γιατί η ανοδική πορεία που κάποτε ένιωθε ότι έπαιρνε η καριέρα του είχε εξαφανιστεί. Κι ένα πρωί ο Ντάγκφιν Τούρ- χους αντίκρισε στον καθρέφτη του μπάνιου του έναν στάσιμο διευθυντή, έναν γραφειοκράτη με μέτρια επιρροή, που ποτέ του δεν θα έκανε το αποφασιστικό άλμα προς τον πέμπτο όροφο, ειδικά όταν του έμεναν λιγότερα από δέκα χρόνια για συνταξιοδότηση. Εκτός εάν κατάφερνε να πετύχει κάτι συ- γκλονιστικό. Κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει εξίσου εύκο- λα στην προαγωγή όσο και στην απόλυση. Μα εκείνος συνέχιζε όπως παλιά, προσπαθώντας να βρίσκε- ται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά απ’ τους άλλους. Ερχόταν πρώτος στο γραφείο κάθε πρωί, ώστε να διαβάσει τις εφημερί- δες και τα φαξ με την ησυχία του και να έχει ήδη έτοιμα τα συμπεράσματά του στις πρωινές συνεδριάσεις, όπου οι άλλοι κάθονταν κι έτριβαν ακόμη τα μάτια τους, να διώξουν τον ύπνο. Ήταν λες κι η προσπάθεια του είχε γίνει πια δεύτερη φύση. Ξεκλείδωσε την πόρτα του γραφείου του και για μια στιγ-