Κατσαρίδες

Ο Ι Κ Α Τ Σ Α Ρ Ι Δ Ε Σ 17 σεις περί πολιτικής και ιστορίας και τα μαθήματα γαλλικών, τα οποία τελικά είχε περάσει με τρομερή δυσκολία. Ο δεύτερος όροφος ήταν τα πόστα του στο εξωτερικό. Τον είχαν τοποθετήσει στην Καμπέρα για δυο χρόνια κι ύστερα, για άλλα τρία, στην Πόλη του Μεξικού. Υπέροχες πόλεις, δεν είχε παράπονο. Κι ήταν αλήθεια ότι είχε δηλώσει το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη ως τις δύο πρώτες του επιλογές, αλλά αυτά ήταν πόστα μεγάλου κύρους και τα ζητούσαν όλοι · είχε απο- φασίσει να μη θεωρήσει ήττα την απώλειά τους. Στον τρίτο όροφο ξαναγυρνούσε στη Νορβηγία κι έχανε τα γενναιόδωρα επιδόματα εξωτερικού και τις παροχές κατοικίας, που του είχαν επιτρέψει έως τότε να ζει μια ζωή ξεγνοιασιάς κι αφθονίας. Στο μεταξύ είχε γνωρίσει την Μπέριτ, η οποία έμεινε έγκυος, κι όταν έφτασε τελικά η ώρα να κάνει ξανά αίτηση για το εξωτερικό το δεύτερο παιδί τους ήταν ήδη στα σκαριά. Η Μπέριτ καταγόταν από τα ίδια μέρη μ’ εκείνον και μιλούσε καθημερινά με τη μάνα της. Ο Ντάγκφιν αποφάσισε να περιμέ- νει λίγο καιρό και να το παίξει ήρωας, γράφοντας χιλιόμετρα αναφορών για το διμερές εμπόριο της Νορβηγίας με τις ανα- πτυσσόμενες χώρες, συνθέτοντας τις ομιλίες του υπουργού Εξω- τερικών και κερδίζοντας την αναγνώριση στην ανέλιξή του προς τα υψηλότερα κλιμάκια –και πατώματα– του κτιρίου. Πουθενά αλλού στον δημόσιο τομέα δεν συναντά κανείς εντονότερο αντα- γωνισμό απ’ ό,τι στο Υπουργείο Εξωτερικών, όπου οι ιεραρχίες είναι πασιφανείς. Κι ο Ντάγκφιν Τούρχους, που είχε μπει στο υπουργείο σαν απλός στρατιώτης στο μέτωπο και, κρατώντας το κεφάλι χαμηλά και τα νώτα καλυμμένα, πυροβολούσε μόνο όταν είχε κάποιον στο στόχαστρό του, έπειτα από μερικά ελα- φριά χτυπήματα στην πλάτη κατάλαβε ότι είχε γίνει «αντιληπτή» η παρουσία του. Προσπάθησε τότε να εξηγήσει στην Μπέριτ ότι είχε έρθει η ώρα να πάρει απόσπαση για το Παρίσι ή το Λονδί- νο, αλλά για πρώτη φορά στον μέχρι τότε βαρετό τους γάμο εκείνη πάτησε πόδι. Κι αυτός πήγε με τα νερά της.