Ο καθηγητής είναι νεκρός

Ο Κ Α Θ Η Γ Η Τ Η Σ Ε Ι Ν Α Ι Ν Ε Κ Ρ Ο Σ 55 αποδεικτικό στοιχείο: παπούτσι νούμερο 44), να ελέγξει πόσοι νεαροί στη γειτονιά είχαν αγροτικό (δύο) και να περιμένει με την ησυχία του ώσπου η τηλεόραση του Μπρικ με 3D επίπεδη οθόνη, τελευταίας τεχνολογίας και αξίας 10.000 δολαρίων, να εμφανιστεί σε τοπικό ενεχυροδανειστήριο (τρία), αλλά, ’ντάξ’, κούλαρε, προπαντός μην περιμένεις και πολλά πράγ­ ματα. «Δεν είναι CSI εδώ». Περίμενε την ασφαλιστική. Τι ήξερα εγώ από αστυνομικές έρευνες, εγώ «δεν ήμουν από τα μέρη τους». Είχε έναν γωνιακό καναπέ όπου μπορούσε να ξαπλώσει μια εξαμελής οικογένεια, ειδική παραγγελία από το μοναδικό επιπλάδικο που υπήρχε στην περιοχή· είχε προσλάβει έναν ντόπιο μαραγκό για να φτιάξει χειροποίητες βιβλιοθήκες για τα βιβλία του· πλήρωνε ένα μηνιαίο ποσό στο τοπικό ανθοπω­ λείο για να παραδίδει κάθε εβδομάδα δύο μπουκέτα φρέσκα λουλούδια, τα οποία κατά μέσον όρο μαράζωναν αμετάκλητα 25 εβδομάδες τον χρόνο, όταν ο Μπρικ βρισκόταν κάπου στο εξωτερικό για τηλεοπτικά γυρίσματα ή ομιλίες. Μια φορά την εβδομάδα ένα γειτονόπουλο κούρευε το γκαζόν – για το εξω­ φρενικό ποσό των 25 δολαρίων την ώρα. Όλη αυτή η προσπά­ θεια να καλλιεργήσει ένα ευνοϊκό κλίμα! Να δημιουργήσει δεσμούς με το περιβάλλον του! Και τι του είχε αποφέρει; Οι λεκέδες βγήκαν εύκολα από τον καναπέ, οι λάμπες στήθηκαν όρθιες, ξαναπέρασα την κουρτίνα στη ράγα και το αναποδογυρισμένο βάζο δεν ήταν καν σπασμένο. Οι δύο το­ πογραφικοί χάρτες-αντίκες, ένας του ποταμού Χάντσον (γύρω στο 1800) και ένας της πολιτείας της Νέας Υόρκης (γύρω στο 1850), κρέμονταν ακόμη στον τοίχο σε απόλυτη συμμετρία, ανέγγιχτοι. Ήταν το καθιστικό ενός πετυχημένου άντρα, κά­ ποιου με πράγματα αρίστης ποιότητας, ο οποίος έπαιρνε στα