Καθάρματα

ΚΑΘΆΡΜΑΤΑ 26 φερσον, δεν γνωρίζει σαν τι έμοιαζαν τα μπουκάλια κρασιού την πε- ρίοδο 1780 - 1800 , δεν γνωρίζει καν τι γεύση έχει». Ο Μπρόουντμπεντ αλληλογραφούσε κι αυτός με το Μοντιτσέλο, υποστηρίζοντας τον Ρό- ντενστοκ και το κρασί του. Ένα αγεφύρωτο φιλοσοφικό χάσμα έμοια- ζε να έχει ανοίξει ανάμεσα στους ιστορικούς στη Βιρτζίνια και τους γευσιγνώστες στην Ευρώπη. Ο Μπρόουντμπεντ, όπως και ο Ρόντεν- στοκ, εξέφραζε τη σιγουριά του πως η αισθητική εμπειρία της κατα- νάλωσης ενός μπουκαλιού κρασιού είχε μεγαλύτερο βάρος από τα όποια ιστορικά στοιχεία. Τον Ιούνιο του 1986 έγραφε πως μόλις εί- χε δοκιμάσει ένα Branne Mouton 1787 του Ρόντενστοκ. Το κρασί ήταν «εντυπωσιακά καλό» έλεγε ο Μπρόουντμπεντ. «Αν κανείς διατηρεί αμφιβολίες για την αυθεντικότητα αυτού του εξαιρετικού παλιού κρα- σιού, μια γουλιά θα έφτανε για να τις διαλύσει… Βέβαια, δεν υπάρ- χουν χειροπιαστές αποδείξεις πως τα εν λόγω μπουκάλια ανήκαν όντως στον Τζέφερσον, αλλά είμαι πλέον απόλυτα πεπεισμένος πως αυτό ήταν το κρασί που παράγγειλε». Οι ειδικοί του Μοντιτσέλο δεν ήταν οι μόνοι που αμφισβητούσαν τη γνησιότητα του κρασιού. Πριν ο οίκος Κρίστις δημοπρατήσει το μπουκάλι που αγόρασε ο Φορμπς, ο Ρόντενστοκ είχε προσφέρει ένα μπουκάλι Lafitte Th.J. σ’ έναν Γερμανό συλλέκτη ονόματι Χανς-Πέτερ Φρέρικς για περίπου δέκα χιλιάδες μάρκα. Όταν ο Φορμπς ξόδεψε το τεσσαρακονταπλάσιο ποσό, ο Φρέρικς αποφάσισε να δημοπρατήσει το μπουκάλι του και προσέγγισε τον Μπρόουντμπεντ. Ωστόσο ο Ρό- ντενστοκ παρενέβη, λέγοντας πως είχε πουλήσει το μπουκάλι στον Φρέρικς υπό τον όρο ο τελευταίος να μην το μεταπωλήσει. (Ο Φρέ- ρικς διαψεύδει πως συμφώνησε ποτέ με κάτι τέτοιο.) Ο Φρέρικς επι- κοινώνησε με τον Σόθμπις, αλλά ο οίκος εξέτασε τις διαθέσιμες απο- δείξεις και αρνήθηκε να δημοπρατήσει το μπουκάλι, εξαιτίας της αβε- βαιότητας γύρω από την προέλευσή του. Οι προσπάθειες του Ρόντεν- στοκ να εμποδίσει την πώληση, σε συνδυασμό με τις αμφιβολίες του Σόθμπις γύρω από τη γνησιότητα του μπουκαλιού, δημιούργησαν υπο- ψίες στον Φρέρικς, και το 1991 αποφάσισε να το στείλει σ’ ένα εργα- στήριο στο Μόναχο για να ραδιοχρονολογήσει το περιεχόμενό του. Κάθε οργανική ύλη περιέχει το ραδιενεργό ισότοπο άνθρακας- 14 ,