Καθάρισέ μου έναν λωτό

29 Κ Α Θ Ά Ρ Ι Σ Έ Μ Ο Υ Έ Ν Α Ν Λ Ω Τ Ό είναι ακόμα λιγότερο αποτελεσματικός ως ξυλουργός και, μια που μισεί την ξυλουργική αλλά αγαπάει τα σπίτια, ο γερο-Κρέων και άλλοι επιφανείς πολίτες αρέσκονται να εν- θαρρύνουν αυτή την επιχειρηματική δραστηριότητα του Σαρλό της κτηματομεσιτικής. Κοντός, στρουμπουλός, καραφλός και χαμογελαστός, ο Σωκράτης ανήκει κατά κάποιον τρόπο σε όλη την πό- λη, όπως όλη η πόλη ανήκει στον Σωκράτη. Έφτασε εδώ παιδί, ορφανός πρόσφυγας από τις σφαγές των Τούρκων στη Μικρά Ασία, και υιοθετήθηκε από μια άτεκνη χήρα, μια φοβερή και τρομερή γυναίκα γνωστή ως θεία Ηλέ- κτρα. Η θεία Ηλέκτρα έβαλε τον Σωκράτη να μαθητεύσει στην ξυλουργική, αλλά εκείνος προτιμούσε από μικρό παι- δί να πηγαίνει στο λιμάνι και να παρακολουθεί τα πλοία να φτάνουν, να κουβαλάει τις αποσκευές των επιβατών, να κατατοπίζει τους ξένους πού να βρουν δωμάτιο για να μείνουν. Αισθανόταν πάρα πολύ περήφανος για τη θετή του πό- λη. Μεγαλώνοντας ανέλαβε αυτοβούλως να φροντίζει τις σημαίες του λιμανιού και τους σημαιοστολισμούς που κο- σμούν εκκλησίες και βιτρίνες καταστημάτων στις γιορτές. Μέχρι και σήμερα, ο Σωκράτης διακοσμεί την πόλη για μικρούς και μεγάλους εορτασμούς και υποδέχεται τα πλοία, αυτός τρεχοβολάει από το πρωί μέχρι το βράδυ πέρα δώ- θε στην προκυμαία και πάνω κάτω στα σκαλοπάτια και τα καλντερίμια της Χώρας με τους τουρίστες να ακολουθούν ξοπίσω του λαχανιασμένοι. Ο ενθουσιασμός του γι’ αυτό το νησί δεν έφθινε ποτέ. Πενθεί τις χαμένες δόξες που ο