Καταδίωξη στους αιώνιους πάγους (Ημερολόγιο εξερεύνησης)

10 Αναστενάζω και στρέφω τα μάτια προς τα πάνω με αγανάκτηση. Από όλα τα κόκκινα πάντα του Νεπάλ, έπρεπε να μου τύχει το συγκεκριμένο, που θεωρεί τον εαυτό του ξεκαρδιστικά αστείο. Αρχίζω να πιστεύω ότι οι γηραιότεροι της φυλής έκαναν λάθος. Εγώ και ο Τσι- πάπα δεν μπορεί να είμαστε ή να υπήρξαμε ποτέ αδελ- φές ψυχές. Και γιατί να έχω εγώ ειδικά μια αδελφή ψυχή; Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σπάνια! Από την άλλη, καταλαβαίνω τη γλώσσα των κόκκινων πάντα… πράγμα που συμβαίνει ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ. Αγνοώ τον Τσιπάπα, ανοίγω το ημερολόγιο και διαβάζω την πρώτη σελίδα. «Τι γράφει;» μου φωνάζει ο Τσιπάπα. Γυρίζω να τον κοιτάξω και ανακαλύπτω ένα κίτρινο πρόσωπο κόκκινου πάντα πάνω στο χιόνι. Πολύ, πολύ αστείο. «Δες μόνος σου!» Τείνω το ανοιχτό ημερολόγιο προς το μέρος του. «Μη γίνεσαι κακός!» Παραπατάει προς το μέρος μου, ενώ οι πατούσες του γλιστράνε πάνω στον λείο πάγο. Αν ήξερε πόσο παράξενος φαίνεται, μάλλον θα θύμωνε. «Ξέρεις πολύ καλά ότι δεν μπορώ να διαβάσω τη γλώσ- σα σας! Ακριβώς όπως κι εσύ δεν ξέρεις να διαβάζεις… κοκκινοπαντικά!» «Ναι, αλλά ξέρω να τα μιλάω». «Ναι, καλά! Δεν έχεις ιδέα τι χάλια που είναι η προ-