Περιπέτεια στο διάστημα (Ο μικρός δράκος Καρύδας)

12 ΟΌσκαρ κοιτάζει λοξά τη σκαντζοχοιρίνα και γρυλίζει: «Εγώ πάντως δε βλέπω εκεί πάνω τόσα όσα λες». «Δε φαίνονται όλα» λέει η Ματίλντα.  «Να ένα!» φωνάζει οΌσκαρ και δείχνει ένα πε- φταστέρι. Η μικρή ουρά του λάμπει για λίγο μόνο στον ουρανό, πριν σβήσει και χαθεί. Οι τρεις φίλοι κλείνουν σφιχτά τα μάτια τους και κάνουν ο καθένας μια ευχή.  «Να!» φωνάζει ο Καρύδας. «Κι άλλο!» Αυτή τη φορά το πεφταστέρι έχει μια μεγάλη λαμπερή ουρά. «Πο πο!» λέει με θαυμασμό ηΜατίλντα. «Είδατε πόση ώρα λάμπει;» «Δε σβήνει! Δε σβήνει!» λέει ο Όσκαρ. Μα ο Καρύδας τινάζεται όρθιος και φωνάζει: «Έρχεται καταπάνω μας!». Κι αλήθεια – το πεφταστέρι δεν είναι πεφτα- στέρι. Είναι κάτι που έρχεται προς το Νησί των Δράκων σφυρίζοντας, βουίζοντας και βγάζοντας καπνούς. «Κρυφτείτε!» τσιρίζει ο Καρύδας.  Οι τρεις φίλοι πηδούν πίσω από έναν βράχο. Το πράγμα πλησιάζει κι ο σαματάς του τους ξε- κουφαίνει. Τ’ αυτιά τους βουίζουν. Ο αέρας, το