Περιπέτεια στο διάστημα (Ο μικρός δράκος Καρύδας)

20 ρίνος Μπόμπι, και τους δείχνει τη μικρή συ- σκευή που είναι περασμένη στη ζώνη του. «Τώ- ρα ξέρω όλα όσα ξέρει ο μικρός δράκος Καρύδας. Άρα μιλάω και τη γλώσσα σας. Δεν μπορώ, βέ- βαια, να βγάζω φωτιές από το στόμα μου. Ού- τε και να πετάω».  «Ε, δεν πειράζει. Εσύ έχεις διαστημόπλοιο» λέει ο Όσκαρ. Οι τρεις φίλοι κοιτάζουν το χτυπημένο διαστη- μόπλοιο, που μισοχωμένο στην άμμο βγάζει ακό- μη καπνούς. ΟΜπόμπι σκύβει το κεφάλι αναστε- νάζοντας. «Σουπεραστρόπλοιο. Του μπαμπά μου είναι. Και υποσχέθηκα ότι θα του το γυρίσω χωρίς ούτε μία γρατσουνιά». Ο Λευκαρίνος κάθεται απελπι- σμένος στην άμμο. «Τώρα σαραβαλιάστηκε. Κι εγώ θα μείνω για πάντα εδώ». «Οι ζημιές διορθώνονται σίγουρα» λέει ο Κα- ρύδας. «Αχ» αναστενάζει ξανά ο Μπόμπι. «Τα τσαλα- κώματα στις λαμαρίνες δεν είναι τίποτα! Το χει- ρότερο είναι άλλο: χάλασε ο υπολογιστής του σκάφους. Και δεν μπορώ πια να το κυβερνήσω μόνος μου. Δεν πετάει παρά με τέσσερις πιλό- τους!»