Κάποτε υπήρχαν λύκοι

Κ Α Π Ο Τ Ε Υ Π Η Ρ Χ Α Ν Λ Υ Κ Ο Ι 15 ρισσότερο είναι η παρουσία μου, οπότε την αφήνω στην ησυχία της. Κινούμαι ανάλαφρα ανάμεσα στα άλλα κλουβιά ώσπου φτάνω στο πίσω μέρος του φορτηγού. Οι αρμοί της κυλιό- μενης πόρτας αγκομαχάνε καθώς με απελευθερώνουν. Οι μπότες μου αγγίζουν το έδαφος μ’ ένα τρίξιμο. Είναι από- κοσμο αυτό το νυχτερινό μέρος. Ένα χαλί χιονιού προσπα- θεί να φτάσει τη σελήνη, λάμποντας για χάρη της. Γυμνά δέντρα λες κι είναι φτιαγμένα από ασήμι. Η ανάσα μου σχηματίζει σύννεφα. Χτυπάω το παράθυρο του οδηγού για να ξυπνήσω τους άλλους. Κοιμούνται στην καμπίνα του οδηγού και με κοι- τάζουνανοιγοκλείνοντας νυσταγμένα ταμάτια τους.Ο Ίβαν έχει ρίξει πάνω του μια κουβέρτα · νιώθω την τραχιά της άκρη ν’ αγγίζει τον λαιμό μου. «Η Έξι είναι ξύπνια» λέω και καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό. «Αυτό δεν θα το πάρουν με καλό μάτι» παρατηρεί ο Ίβαν. «Δεν πρόκειται να το μάθουν» τον διαβεβαιώνω. «Η Ανν θα φλιπάρει, Ίντι». «Χέσε την Ανν». Υποτίθεται πως θα υπήρχαν δημοσιογράφοι, κυβερνη- τικοί αξιωματούχοι, επικεφαλής Τμημάτων και ένοπλοι φρουροί · υποτίθεται ότι θα δινόταν μεγάλη δημοσιότητα. Ωστόσο, μια πρόταση της τελευταίας στιγμής παρακωλύει το έργομας, ηοποία έχει σκοπό ναμας καθυστερήσει ώσπου τα ζώα μας να πεθάνουν από το στρες αυτού του μακρινού ταξιδιού. Οι εχθροί μας θέλουν να μας αναγκάσουν να τα