Κάποτε υπήρχαν λύκοι

Κ Α Π Ο Τ Ε Υ Π Η Ρ Χ Α Ν Λ Υ Κ Ο Ι 23 εισπνοή, βρίσκοντας παρηγοριά στο άρωμά της, απαράλ- λαχτο ακόμα και τώρα, όσο τσακισμένη κι αν είναι. Τα δάχτυλά μου μπλέκονται στα ξανθά μαλλιά της κι αφήνομαι να με πάρει ο ύπνος, ασφαλής πια μέσα στη σφαίρα της αδελφής μου, που ήταν πάντα γραφτό να είναι η πιο δυνα- τή από τις δυο μας.