Καπιταλισμός καπούτ

26 / KΑΠΙΤΑΛΙΣΜΌΣ ΚΑΠΟΎΤ σακούλες με βρεφικές πάνες, σερβιέτες, παιδικά παιχνίδια, τρό- φιμα, νερό, οδοντόβουρτσες και οδοντόκρεμες. Η Κατερίνα έχει ιδρύσει με μερικούς ομοϊδεάτες της την πρωτοβουλία αλληλεγ- γύης «Καλαθάκι». Η ιδέα είναι απλή: Οι πολίτες προσφέρουν προϊόντα καθημερινής χρήσης τα οποία μοιράζονται σε ανθρώ- πους, Έλληνες και μη, που δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να αγοράσουν ούτε τα απολύτως απαραίτητα. Διασχίζουμε την πόλη αναζητώντας πρόσφυγες οι οποίοι την περασμένη νύχτα κατέφτασαν στη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Μια πόλη η οποία το μόνο που έκανε για τους πρόσφυγες ήταν να εγκαταστήσει τέσσερις χη- μικές τουαλέτες. Κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό βρίσκουμε αρκετές οικογένειες από το Αφγανιστάν που έχουν κατασκηνώσει σε ένα πάρκο. Οι κοπέλες μοιράζουν όλες τις σακούλες με τα πράγματα. «Να προσέχετε» φωνάζει η Κατερίνα, και το μικρό κενό ανά- μεσα στα δόντια της αστράφτει. Γελάει και το γέλιο της σε κερ- δίζει· είναι σαν να αγκαλιάζει φιλικά όλο τον κόσμο, χωρίς να αποκλείει κανέναν. Τα καστανά μαλλιά της κυματίζουν γύρω από το πρόσωπό της. Αργότερα κάθομαι με μια από τις γυναίκες σε ένα παγκάκι. Μου λέει ότι είναι άνεργη, αλλά παρ’ όλα αυτά χαίρεται που τρεις τέσσερις φορές τον χρόνο καταφέρνει να βρει δουλειά για έναν μήνα. Αυτό είναι όλο. Υπολογίζω ότι στην καλύτερη περίπτωση βγάζει 3 . 000 ευρώ τον χρόνο, τα οποία πρέπει να μοιράσει ώστε να της φτάσουν για τους δώδεκα μήνες. Οι διαδρομές στο κέντρο της πόλης είναι πρόβλημα για εκείνη. Το πηγαινέλα με το λεω- φορείο κοστίζει 2 , 40 ευρώ – διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για την κατάστασή της. Της είναι αδύνατον να διαθέσει αυτά τα χρήματα πάνω από δέκα φορές τον μήνα. Η σκέψη ότι άνθρωποι που βρί-