Καλό σημάδι

16 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΥΡΙΜΗ Μπαίνει στο μπάνιο, κάνει ένα αναζωογονητικό ντους, πιάνει τα πλούσια, κατσαρά μαλλιά της μια χαμηλή αλογοουρά να μην πετάνε, ντύνεται στα γρήγορα –τζιν παντελόνι, μαύρο μεσάτο πουκάμισο, μαύρα μποτάκια–, κάνει να ανοίξει την πόρτα, κοντοστέκεται. Κοιτάζει το ρολόι, δέκα παρά τέταρτο, προφταίνει να βάλει λίγο κραγιόν και μάσκαρα. Γενικά δεν αγαπά το μακιγιάζ. Έπειτα, είναι ακόμη μικρή, μόλις είκοσι επτά χρονών. Δεν νιώθει πως το έχει ανάγκη. Ωστόσο ο δι- ευθυντής του περιοδικού τής έχει επιστήσει επανειλημμένως την προσοχή: «Άλλο τι κάνεις στην προσωπική σου ζωή. Στα επαγγελματικά ραντεβού οφείλεις να είσαι περιποιημένη. Η πρώτη εντύπωση μετράει. Μην το ξεχνάς». Ακολουθεί λοιπόν τη συμβουλή του, ρίχνει μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη, χαμογελάει με ικανοποίηση, κλειδώνει την πόρτα και κατε- βαίνει στην αίθουσα πρωινού για το ραντεβού. Ο χώρος θα εντυπωσίαζε ακόμα και τον πιο απαιτητικό και δύστροπο κριτή, που απεγνωσμένα θα αναζητούσε κά- ποια παραφωνία για να ξεσπαθώσει. Κι όμως, μέσα της έχει ήδη αρχίσει να φυτρώνει ο σπόρος της αμφιβολίας, αν όχι της δυσφορίας, ακόμα ακόμα και της αποστροφής, γι’ αυτό το αψεγάδιαστο σκηνικό που την περιβάλλει. Δυσκολεύεται να το εξηγήσει. Τόσα παραδοσιακά ξενοδοχεία έχει επισκε- φτεί λόγω της δουλειάς, αρκετά μάλιστα είχαν τα θεματάκια τους, που εντέχνως προσπαθούσε να τα αποκρύψει στα άρ- θρα που δημοσίευε: μεγάλη δόση από κουλέρ λοκάλ, ερασι- τεχνική ή δίχως όραμα αποκατάσταση, κακόγουστες και χο- ντροκομμένες παρεμβάσεις. Εδώ όμως μοιάζουν, εδώ όμως