Καλό μου παιδί (Pocket)

[ 21 ] τη μαμά, και μετά, την επόμενη στιγμή, τα φώτα του να τη φωτίζουν έτσι όπως ήταν πεσμένη στο παγωμένο, σκληρό οδόστρωμα, με τα χέρια και τα πόδια της σε τελείως αφύσικη στάση. Το δέρμα της ήταν κατάλευκοκαι τοαίμαπουκυλούσεστοπρόσωπότηςαπότααμέτρη­ τα μικρά κοψίματα ήταν κατακόκκινο. Κρεμεζί. Οι προβολείς του αυ­ τοκινήτουέσπασανκατάτησύγκρουσηκαι ταγυαλάκιαχώθηκανστο πρόσωπο της μαμάς. Εγώ κάθισα στην άκρη του δρόμου με τα μάτια κλειστά, ξεκλέβοντας μόνο καμιά ματιά πού και πού, ώσπου εμφανί­ στηκε τογαλάζιοφωςπουαναβόσβηνεστοσκοτάδι, τοασθενοφόρο. Μα όλα αυτά δεν χρειάζεται να τα πω στην αδελφή Ρουτ. Ξέρει πολύ καλά πως η μαμά μου είχε ένα ατύχημα. Αλλιώς η μαμά μου δεν θα βρισκόταν εδώ. Η αδελφή Ρουτ με κοιτάζει καλά καλά. Ανα­ σηκώνω τους ώμους και φυσάω το τσάι μου για να κρυώσει · η επι­ φάνειά του τρεμουλιάζει. Η αδελφή Ρουτ μού είπε πως είναι τσάι από κυνόροδο και πως ήταν το αγαπημένο τσάι της κόρης της, όταν ήταν μικρή. «Και πάντα με μια μεγάλη κουταλιά μέλι. Ήταν τρομερά γλυκατζού». Γλυκατζού . Δεν νομίζω ότι είναι υπαρκτή αυτή η λέξη, αλλά μου αρέσει. «Την κόρη μου τη λένε Νίνα» λέει η αδελφή Ρουτ. «Σαν τη Νίνα Σιμόν, μια πολύ διάσημη τραγουδίστρια της τζαζ. My baby don’t care for shows» αρχίζει να τραγουδάει, μάλλον παράφωνα. « Mybabydon’t care for clothes. My baby just cares forme . Σου θυμίζει τίποτα αυτό το τραγούδι;» Της απαντάω με ένα αρνητικό νεύμα. «Έπρεπε να το φανταστώ» λέει γελώντας. «Τα παιδιά της ηλικίας σου δεν ακούνε ακόμη τέτοια μουσική. Ή εγώ τραγουδάω χάλια. Τέλος πάντων, όταν η Νίνα μου ήταν στην ηλικία σου, πηγαίναμε κάθε μέρα στην παιδική χαρά, όταν το επέτρεπε ο καιρός. Κι όταν