Καλώς ήρθες στον κόσμο που μπορείς: 50+2 δραστηριότητες για την ψυχική ενδυνάμωση του παιδιού

Καλώς ήρθες! 7 Πολλές φορές αναρωτιέμαι, αν ήμουν δάσκαλός μου, τι θα έβλεπα σ’ εμένα; Αν είχα μπροστά μου τον μικρό Μάριο, τι θα έβλεπα, ποια στοιχεία του τωρινού χαρακτήρα μου φαίνονταν στη μικρή εκδοχή μου; Σίγουρα δεν είχα αυτοπεποίθηση. Σίγουρα δεν μπόρεσα να δεθώ εύκολα με άλ- λα παιδιά – η γνωριμία μέσα στις τάξεις δεν είχε τη σημασία που της δίνουμε σή- μερα.Δεν υπήρχε και η ανάγκη που υπάρχει σήμερα. Ανάγκη να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας, τη μοναδικότητά μας, να αποδεχθούμε ο ένας τον άλλον, να μιλήσουμε για όσα νιώθουμε και να σεβαστούμε αυτό που νιώθουν και οι άλ- λοι γύρω μας. Να στηρίξουμε, να πιστέψουμε, να ενθαρρύνουμε, να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον. Παλιότερα, όλα αυτά δεν υπήρχαν καν στο τραπέζι ή γίνονταν χωρίς πολλές κουβέντες. Ή δεν γίνονταν καθόλου. Τα τελευταία χρόνια, οι κοινωνίες μεγαλώνουν και οι φωνές πληθαίνουν. Αλλά και πάλι είναι περισσότερα αυτά που δεν λέγονται παρά αυτά που λέγονται. Η λέξη ενσυναίσθηση πηγαίνει από στόμα σε στόμα, χωρίς κανείς να τολμά να την εξη- γήσει. Αυτός ο οδηγός είναι πλασμένος για να το κάνει. Δεν λέω «γραμμένος», γιατί πρωτίστως είναι βιωμένος, είναι δραστηριότητες που σκέφτηκα και εφάρ- μοσα σε μικρά και μεγαλύτερα παιδιά, με απώτερο στόχο να γνωρίσουν τους εαυτούς τους όσο μπορούν ακόμη να τους διαμορφώσουν, όσο είναι ακόμη νέοι και εύπλαστοι και ξεκλείδωτοι. Είχα τη χαρά να δω τα μάτια τους να λάμπουν, να απορούν που ένας δάσκαλος ενδιαφέρεται για το πώς νιώθουν, να γελάνε που γελούσα μαζί τους ή συζητούσα ή έπαιζα, και όλα αυτά με σκοπό να τα βοηθήσω να βρουν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Αυτή που δεν ήξερα ότι υπάρ- χει, αλλά πίστευα ότι σίγουρα υπάρχει. Γιατί όλοι έχουμε μέσα μας μια καλύτερη εκδοχή μας, που δεν βοήθησε κάποιος, ή οι περιστάσεις ή το περιβάλλον ή εμείς οι ίδιοι, να βγει στην επιφάνεια.