Κάλμαν

Κ Α Λ Μ Α Ν 15 παλιά στο μάθημα της γυμναστικής και κρατούσαν την κοιλιά τους από τα γέλια. Αυτό είναι από μια ταινία όπου ο ήρωας είναι άτομο με αναπηρία, αλ- λά ξέρει να τρέχει γρήγορα και να παίζει καλό πινγκ πονγκ. Εγώ δεν ξέρω να τρέχω γρήγορα ούτε να παίζω πινγκ πονγκ, ενώ παλιότερα δεν ήξερα καν τι ση- μαίνει IQ. Οπαππούς, βέβαια, το ήξερε, όμως έλε- γε πως είναι μονάχα ένας αριθμός για να χωρίζεις τους ανθρώπους σε μαύρο και άσπρο, μια μέθοδος μέτρησης όπως ο χρόνος ή το χρήμα, μια εφεύρεση των καπιταλιστών, ενώ όλοι είμαστε ίσοι, και μετά εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα και ο παππούς μού εξήγησε ότι μόνο το σήμερα μετράει, το εδώ, το τώρα, το εγώ, εδώ μαζί του. Τέρμα. Αυτό το κατά- λαβα. Με ρώτησε τι θα έκανα αν ήμουν έξω στη θάλασσα και μαζεύονταν στον ουρανό σύννεφα καταιγίδας. Ηαπάντηση ήταν απλή: θα επέστρεφα στο λιμάνι όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Με ρώτησε τι θα φορούσα αν έξω έβρεχε. Απλό: ρούχα βροχής. Αν κάποιος είχε πέσει από το άλογο και δεν κινού- νταν καθόλου; Παιχνιδάκι: θα έφερνα κάποιον να τον βοηθήσει. Ο παππούς ικανοποιήθηκε με τις απαντήσεις μου και είπε πως έχωπολύ υψηλό πνευ- ματικό επίπεδο. Το καταλάβαινα κι εγώ.