Κάλμαν

Κ Α Λ Μ Α Ν 29 Πρέπει να έχεις κανόνες στη ζωή, είναι σημα- ντικό, αλλιώς θα είχαμε αναρχία και η αναρχία είναι όταν δεν υπάρχουν πια ούτε αστυνομία ούτε νόμοι και όλοι κάνουν ό,τι θέλουν. Βάζουν φωτιά στα σπί- τια, ας πούμε. Έτσι απλά, χωρίς λόγο. Κανείς δεν δουλεύει πια, κανείς δεν επισκευάζει τις ελαττωμα- τικές μηχανές, τα πλυντήρια, ας πούμε, τους κι­ νητήρες απ’ τις βάρκες, τις δορυφορικές κεραίες και τους φούρνους μικροκυμάτων. Και μετά κάθε- σαι με το πιάτο αδειανό μπροστά στη μαύρη οθόνη της τηλεόρασης μέσα σε ένα καμένο σπίτι και οι άνθρωποι σκοτώνουν ο ένας τον άλλον για μια με- ρίδαφτερούγες κοτόπουλου ή κόκο ποπς. Αλλά εγώ θα είχα επιβιώσει, γιατί εγώ ήξερα να υπερασπίζο- μαι τον εαυτό μου. Ήξερα να επεξεργάζομαι τη σάρκα των καρχαριών της Γροιλανδίας, μέχρι που να γίνει νόστιμη. Και ήξερα να ξεπουπουλιάζω τους λαγόποδες. Το σπίτι του παππού μου ήταν αρκετά μεγάλο και ίσως τότε να ήθελε κάποια γυναίκα να ζήσει μαζί μου, γιατί εδώστο Ροΐβαρχαπν η αναρχία δεν θα ήταν και τόσο άσχημη, επειδή εμείς απλώς θα ήμασταν πολύ μακριά. Η γυναίκα μου θα έπρε- πε να είναι νεότερη από μένα, γιατί θα έπρεπε να κάνουμε πολλά παιδιά για να διασφαλίσουμε την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Στην πράξη, θα κάναμε σεξ κάθε βράδυ. Ίσως και δυο φορές τη