Κάλμαν

J O A C H I M B . S C H M I D T 16 Όμως κάποιες φορές δεν έπιανα αμέσως τι εν- νοούσαν οι άλλοι. Συνέβαινε καμιάφορά. Τότε προ- τιμούσα να μην πω τίποτα. Απλώς δεν είχε νόημα. Γιατί κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει τα πράγμα- τα τόσο καλά όσο ο παππούς. Ευτυχώς, μετά απέκτησα υπολογιστή με σύνδε- ση στο ίντερνετ κι έτσι άρχισα ξάφνου να μαθαίνω πολύ περισσότερα απ’ όσα ήξερα μέχρι τότε. Γιατί το ίντερνετ τα ξέρει όλα. Ξέρει πότε έχεις γενέθλια και αν ξέχασες τα γενέθλια της μάνας σου. Ξέρει μέχρι και πότε πήγες τελευταία φορά στην τουαλέ- τα ή πότε βάρεσες μαλακία. Τουλάχιστον έτσι είπε ο Νόι, ο καλύτερός μου φίλος, τότε που έγινε η ιστορία με τον βασιλιά. Αλλά τι ακριβώς συνέβαινε μέσα στο κεφάλι μου κανείς δεν μπορούσε να μου το εξηγήσει. Κομπογιαννίτες γιατροί, είπε μια φο- ρά η μάνα μου, όταν έμενε ακόμη στο Ροΐβαρχαπν και της ξέφυγε, προφανώς τότε που πυροβόλησα και έκανα κομμάτια τη γάτα της Έλινμποργκ, επει- δή είχα μάθει από τον παππού πώς πυροβολάνε και ήθελα να κάνω εξάσκηση. Η μάνα μου θύμωσε πά- ρα πολύ, γιατί η Έλινμποργκ της έκανε παράπονα και απείλησε πως θα πήγαινε στην αστυνομία, και όταν θύμωνε η μάνα μου, άφηνε τα λόγια κι έπιανε τις πράξεις. Έβγαζε τα σκουπίδια, για παράδειγμα. Πατούσε απότομα το πεντάλ να ανοίξει ο κάδος,