Καλά και σήμερα

Διαγνώστηκα με καρκίνο στον μαστό τη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου στις 15.27 σε ένα διαγνωστικό κέντρο στη Βασιλίσσης Όλγας. Μέχρι το δευτερόλεπτο που άκουσα το «κατά πάσα πιθανότητα, ναι» από τον ακτινο- λόγο, πίστευα πως ο καρκίνος συμβαίνει στους άλλους. Στην οικογένειά μας δεν τον ξέραμε. Ξέραμε την πάρ- κινσον, τις κολπικές μαρμαρυγές, τα μυοσκελετικά. Χο- ληστερίνη, πίεση. And that’s it. Είχα την αλαζονεία του υγιούς. Πίστευα ότι θα πεθάνω σε βαθιά γεράματα. Ότι έχω χρόνο να τρώγομαι με βλακείες. Η υγεία ήταν αυτονόητη, μου είχε δοθεί από κούνια. Ήμουν σαράντα έξι ετών. Δεν είχα νοσήσει ποτέ σοβαρά. Μπορεί να γινόμουν ένα κουβάρι που σωματοποιούσε και μεγέθυνε την παραμικρήαναποδιά, όμως κατά βάθος ήμουν φτιαγμένη από το υλικό των ανθρώπων που περ- νούν τη ζωή τους καλά. Όλα άρχισαν το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014. Ήμα- σταν καλεσμένοι σε δείπνο. Απομεσήμερο, ξαπλώσαμε για να ξεκουραστούμε. Εγώ στη δικιά μου, αριστερή