των πουλιών που ζούσαν κοντά στην πόλη. Είχαν οδηγήσει άλλα είδη πουλιών ακόμα και στην εξαφάνιση με το ασταμάτητο κυνήγι τους. Τα πουλάκια ετοιμάστηκαν, τέντωσαν τα μικρά και ακόμη αδύναμα φτερά τους και αποχαιρέτησαν την μαμά τους. Έσπρωξαν δυνατά την πόρτα όλα μαζί και ξεσφήνωσε το μπουκάλι. Βγήκαν λοιπόν έξω να αναζητήσουν την τύχη τους με αγωνία, αλλά και προσμονή. Ο πρώτος και μικρότερος κοκκινολαίμης, η αλήθεια να λέγεται, ήταν λίγο τεμπέλης. Δεν πήγε πολύ μακριά, ούτε καν μέχρι το παγκάκι του πάρκου, και αποφάσισε πως είχε βρει το τέλειο σημείο για το νέο του σπίτι. Βαρέθηκε να αναζητήσει σε μεγαλύτερη απόσταση υλικά για να το φτιάξει και πετάχτηκε πίσω στο ρέμα. Το ρέμα ήταν γεμάτο πλαστικά σκουπίδια, αφού αυτά δε διαλύονται στη φύση και μένουν εκεί ακόμα και για εκατοντάδες χρόνια. Το πουλάκι τσίμπησε με το ράμφος του τα πιο ελαφριά πλαστικά που είδε, ώστε να μην κουραστεί πολύ να τα μεταφέρει. Κομματάκια από πλαστικές σακούλες, περιτυλίγματα από παλιά παιχνίδια, μεμβράνες και σακουλάκια από
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=