Καιρός του σιγάν - Στη σιωπή των μοναστηριών Βόρεια Γαλλία - Καππαδοκία

Κ Α Ι Ρ Ο Σ Τ Ο Υ Σ Ι Γ Α Ν 26 από τα εγκόσμια · στην πραγματικότητα, έψαχνα για ένα ήσυ- χο και φτηνό μέρος για να μείνω όσο θα συνέχιζα να δουλεύω ένα βιβλίο που έγραφα. Ένας φίλος στο Παρίσι μου είχε πει ότι το Σεν Βαντρίλ ήταν ένα από τα πιο παλαιά και όμορφα αβαεία των βενεδικτίνων στη Γαλλία · έτσι κατέστρωσα τα σχέδιά μου και ξεκίνησα… Ήταν Κυριακή και το οίκημα στην πύλη ήταν γεμάτο επι- σκέπτες που, έχοντας μόλις βγει από τη λειτουργία, αγόραζαν εικόνες, μετάλλια, ροζάρια και διάφορα bondieuserie. 1 Ένας ταλαιπωρημένος μοναχός με γυαλιά με κοκάλινο σκελετό απαντούσε σε αναρίθμητες ερωτήσεις · κι ένα τέταρτο της ώρας είχε περάσει προτού κατορθώσω, με πολύ φόβο, να εξηγήσω την πρότασή μου. Με άκουσε με συμπάθεια και μου ζήτησε να επιστρέψω αφού θα ’χε μιλήσει με τον αβά. Όταν τελικά η μαυροντυμένη του φιγούρα εμφανίστηκε ξανά να διασχίζει τον κήπο, είδα πως χαμογελούσε. Παίρνοντας τον βαρύ μου σάκο, ανακοίνωσε: «Ο πανοσιολογιότατος αβάς σάς καλωσορίζει και μπορεί να σας δεχτεί». Λίγα λεπτά αργότερα, μια πόρτα είχε κλείσει έξω τον θό- ρυβο από τους κυριακάτικους επισκέπτες κι ένας σιωπηλός λαβύρινθος από λευκές σκάλες και διαδρόμους μας κατάπιε. Ο μοναχός άνοιξε μια πόρτα κι είπε: «Αυτό είναι το κελί σας». Ήταν ένα ψηλοτάβανο δωμάτιο του δέκατου έβδομου αιώνα μ’ ένα άνετο κρεβάτι, ένα prie-dieu , 2 ένα γραφείο, μια καρέκλα 1 Θρησκευτικά μπιχλιμπίδια . (Σ.τ.Μ.) 2 Γονατιστήρι . (Σ.τ.Μ.)