Καιρός του σιγάν - Στη σιωπή των μοναστηριών Βόρεια Γαλλία - Καππαδοκία

Κ Α Ι Ρ Ο Σ Τ Ο Υ Σ Ι Γ Α Ν 30 τους. Τότε ο αβάς έδωσε ένα απότομο χτύπημα με μια μικρή ματσόλα · ο αναγνώστης, αφήνοντας το κείμενό του, υποκλί- θηκε τόσο χαμηλά πάνω από το κιγκλίδωμα που έλεγες πως θα ’πεφτε, κι έπειτα απήγγειλε μονότονα τις λέξεις Tu autem Domine miserere nobis · 3 άπαντες σηκώθηκαν και, υποκλινόμενοι με το κορμί κάθετο και τα χέρια σταυρωμένα στα γόνατα, έψαλαν μια μακρά ευχαριστία. Ισιώνοντας το κορμί, στρά- φηκαν και υποκλίθηκαν στον αβά και, ψάλλοντας ακόμη, βγήκαν αργά από την τράπεζα σε διπλό στοίχο από δυο πλευ- ρές των σκεπαστών διαδρόμων, μπήκαν στην εκκλησία και διέσχισαν τον διάδρομο του κεντρικού κλίτους. Εδώ, κάθε ζευγάρι μοναχών γονάτισε, έκλιναν ο ένας στον άλλο το κε- φάλι και κατευθύνθηκαν προς αντικρινούς πάγκους. Το ψάλ- σιμο εξακολούθησε για περίπου οχτώ λεπτά κι έπειτα η είσο- δος αντιστράφηκε με επισημότητα. Φτάνοντας στους σκε- παστούς διαδρόμους, οι στοίχοι από μαύρες φιγούρες διαλύ- θηκαν και σκόρπισαν στο αβαείο. Πίσω στο κελί μου, κάθισα μπροστά στο καινούργιο στυ- πόχαρτο και τις πένες και τις άγραφες κόλλες αναφοράς. Εί- χα ζητήσει ησυχία, μοναξιά και γαλήνη, και να τες · το μόνο που έπρεπε να κάνω τώρα ήταν να γράψω. Όμως πέρασε μία ώρα και τίποτα δεν έγινε. Άρχισε να βρέχει στο δάσος έξω και ξάφνου ένιωσα κατάθλιψη και ανείπωτη μοναξιά να πέφτουν πάνω μου σαν σφυρί. Από τη μέσα μεριά της πόρτας μου οι τυπωμένοι «Κανόνες για την Πτέρυγα των Επισκεπτών» πε- 3 Συ δε, Κύριε, ελέησόν μας . (Σ.τ.Μ.)