Η ληστεία της αυτοκράτειρας (Μίλι και Μάγκνους)

13 σκαριά παραείναι επικίνδυνο για σένα. Κά- τσε εκεί που κάθεσαι, με τον βαρόνο σου». «Δεν είναι βαρόνος μου!» τσαντίστηκε η Μίλι. «Σε παρακαλώ, θείε Έντι! Πάρε με μαζί σου!» «Όχι! Τελεία και παύλα! Μην επιμένεις!» «Τότε γιατί με πήρες τηλέφωνο;» ΗΜίλι είχε θυμώσει κι ήθελε να δείξει τον θυμό της. Στην άλλη άκρη της γραμμής έπεσε για μια στιγμή σιωπή. Ύστερα ο θείοςΈντι είπε: «Αν πάθω τίποτα, όλα είναι δικά σου, να ξέ- ρεις. Ό,τι έχω και δεν έχω εδώ πέρα. Στο σπίτι μου μπορείς να μπεις, έτσι δεν είναι;» «Θείε! Την κλειδαριά σου την ανοίγω και με το νυχάκι του μικρού μου δα- χτύλου!» φώναξε πειραγμένη η Μίλι. «Αλλά δε θα πάθεις τί- ποτα, θείε Έντι! Τι είναι αυτά που λες;» «Δε θα πάθω τίποτα, κού- κλα μου. Αλλά λέμε τώρα».