Ίχνη στο χιόνι

IXNH ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ 17 αλλά το μόνο που διέκριναν από εκείνη την απόσταση ήταν μερικά άλογα. «Ακολούθα με και μη βγάλεις άχνα». Το αγόρι τού έσφιξε το χέρι φοβισμένο. Κινήθηκαν αθόρυβα αλλά όταν ακούστηκε ακόμα ένας πυροβολισμός έπεσαν στο χώμα. Αφουγκράστηκε τον λυγμό της μάνας του, που μια τον έφερνε ο άνεμος προς την κρυψώνα τους και μια χανόταν από το στροβίλισμα του αέρα, ώσπου να επανέλθει, ακό­ μα πιο τρομακτικός. Ο πατέρας του γύρισε και το κοίταξε κατάματα. Στα βουρκωμένα του μάτια. Σύρθηκαν ως το μαντρί, πέρασαν πίσω από τα καλυμμένα με καραβόπανο ξύλα και κρύφτηκαν εκεί. Τώρα τους είχε αποκαλυφθεί όλο το σκηνικό: τα σκυ­ λιά σκοτωμένα κείτονταν στην αυλή. Ένας άντρας έσυρε τη μάνα του έξω από το σπίτι, τραβολογώντας την από τα μαλλιά.Την έσπρωξε με δύναμη κι εκείνη σωριάστηκε στο χώμα. Κρατούσε στο χέρι τσεκούρι. Ο άλλος στριφογύριζε ανήσυχα στην είσοδο του σπιτιού.Ο τρίτος είχε πλησιάσει στο μαντρί και παρακολουθούσε το μονοπάτι. Ήταν οπλι­ σμένοι με αυτόματα και φισεκλίκια. «Θα μας πεις,ωρέ,πού είναι κρυμμένος ή θα σε σφάξω σαν αρνάδα;» ούρλιαξε ανεμίζοντας το τσεκούρι απειλητι­ κά πάνω από το κεφάλι της.