Ιστορίες καθημερινής τρέλας

ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ 12 «Γιατί τους αρέσει που είναι εκεί μέσα;» «Επειδή σε όλους θα άρεσε. Και σ’ εμένα θα άρεσε». «Όχι, δεν θα σου άρεσε. Δεν θα μπορούσες να οδηγείς το αυτοκίνητο αν ήσουν εκεί μέσα, δεν θα μπορούσες να βλέπεις εμένα αν ήσουν εκεί μέσα. Δεν θα μπορούσες να τρως αυγά με μπέικον αν ήσουν εκεί μέσα». «Τα αυγά με το μπέικον δεν είναι τα πάντα». «Τι είναι τα πάντα;» «Δεν ξέρω. Ίσως το εσωτερικό του ήλιου, σκληρό και παγωμένο». «ΤοΕΣΩΤΕΡΙΚΟτουΗΛΙΟΥ; ΣΚΛΗΡΟΚΑΙΠΑΓΩΜΕΝΟ;» «Ναι». «Πώς θα ήταν στο εσωτερικό του ήλιου αν ήταν σκληρό και παγωμένο;» «Λοιπόν, ο ήλιος υποτίθεται πως είναι αυτή η μπάλα φωτιάς. Και δεν πιστεύω ότι οι επιστήμονες θα συμφωνούν μαζί μου, αλλά εγώ νομίζω πως είναι σαν αυτό». Ο Ντιουκ πήρε στο χέρι του ένα αβοκάντο. «Πο πο!» «Ναι, αυτό είναι το αβοκάντο: παγωμένος ήλιος. Τρώ­ με τον ήλιο και ύστερα περπατάμε και νιώθουμε ζεστοί». «Ο ήλιος είναι και μέσα στην μπίρα που πίνεις;» «Ναι, είναι». «Ο ήλιος είναι και μέσα μου;» «Πολύ περισσότερο απ’ ό,τι σε οποιονδήποτε άλλο ξέρω στη ζωή μου». «Κι εγώ νομίζω ότι έχεις ένανΜΕΓΑΛΟΗΛΙΟμέσα σου!» «Σ’ ευχαριστώ, αγάπη μου».