Ιωάννης Καποδίστριας

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 33 αυστριακή πρωτοβουλία. Υπήρξε επίσης αντίθετος στην επιθυμία του Μέτερνιχ να καταστείλει την επανάσταση στο βασίλειο της Νεαπόλεως και να παλινορθώσει τη μοναρχία. Όταν τελικά οι Αυστριακοί εισέβαλαν στη Νεάπολη, ο Αλέξανδρος δεν αντέδρασε στην πράξη τους αυτή. Ωστόσο, παρά τις επιτυχίες που επισημαίνει ο Χένρι Κίσινγκερ, ο Μέτερνιχ είχε να αντιμετωπίσει σε κάθε βήμα του τον Καποδίστρια ως αντίπαλο. Στο Συνέδριο του Άαχεν (Οκτώβριος 1818) εξα- σφαλίστηκε η λήξη της συμμαχικής κατοχής της Γαλλίας, με αποχώρηση από τα εδάφη της περίπου 120 χιλιάδων ξένων στρατιωτών. Όμως η Γαλλία δεν αποτέλεσε μέ- ρος της τετραπλής συμμαχίας, που απαρτιζόταν από την Αυστρία, την Αγγλία, την Πρωσία και τη Ρωσία. Αυτό υπήρξε έργο του Μέτερνιχ σε βάρος του Καπο- δίστρια, καθώς ο Αυστριακός πρωθυπουργός θεω- ρούσε τη γαλλορωσική φιλία επικίνδυνη για τα συμφέ- ροντα της χώρας του. Στο Συνέδριο του Τροπάου, το 1820, ο Καποδί- στριας νόμισε προς στιγμήν ότι είχε επανέλθει η ευκαι- ρία για τη δημιουργία ενός οργανισμού «Γενικής Ευ- ρωπαϊκής Συμμαχίας», κάτι σαν την Κοινωνία των Εθνών του 20ού αιώνα. Πάλι όμως επικράτησε η ευέ­ λικτη διπλωματία του Μέτερνιχ. Η αντιπαλότητα των δύο ανδρών έγινε αντιληπτή από τον Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος στη διδακτορική του διατριβή θέτει τους