Η ζωή μου: Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν αφηγείται

R . J . G A D N E Y 18 πόν, το πρόβλημα» συνεχίζει ο Άλμπερτ «που σας παρου­ σιάζουμε, λιτό και τρομερό και αναπόδραστο: Θα βάλουμε τέλος στην ανθρώπινη φυλή; Ή θα αποκηρύξει η ανθρω­ πότητα τον πόλεμο; Οι άνθρωποι αρνούνται να αντιμετω­ πίσουν τούτο το δίλημμα, διότι είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθεί ο πόλεμος. Με φιλικούς χαιρετισμούς, Άλμπερτ Αϊνστάιν». Βγάζει τη μια απ’ τις παντόφλες του, παίρνει ένα μικρό γρανιτένιο πετραδάκι ανάμεσα από τα δάχτυλα του ποδιού του και το ακουμπά πάνω στο γράμμα του Μπορν. «Μου άρεσε η φωνή αυτής της νεαρής δεσποινίδας. Σκέψου τη σχετικότητα. Όταν ένας άντρας κάθεται με ένα όμορφο κορίτσι μία ώρα, η ώρα μοιάζει με λεπτό. Άφησέ τον όμως να καθίσει πάνω σε ένα ζεστό μάτι ένα λεπτό – και το λεπτό μοιάζει να κρατάει περισσότερο από την ώρα. Να τι σημαίνει σχετικότητα. Μίμι Μπόφορτ. Το Μπόφορτ εί­ ναι ένα αξιοσημείωτο όνομα». «Γιατί;» λέει η φράου Ντούκας με έναν τόνο που υπο­ νοεί ότι το όνομα δεν έχει τίποτε το αξιοσημείωτο. Γυρίζοντας προς τα παράθυρα να επεξεργαστεί το παι­ χνίδισμα του ηλιόφωτος με τη σκιά πάνω στα δέντρα, ο Άλμπερτ λέει: «Σημαίνει όμορφο οχυρό». * Στη θέα μιας παρέας παιδιών αφροαμερικανικής κατα­ γωγής που παίζουν στον ήλιο, χαμογελάει. Ο αρχηγός τους λέει: «Η μαμά μου ζει…». * Το όνομα Μπόφορτ συντίθεται από τις γαλλικές λέξεις beau (όμορφο) και fort (οχυρό).