Η ζωή απέναντι

11 1 Το τρακάρισμα Ιούλιος 2014 Τ ίποτα δεν με είχε προετοιμάσει πως αυτή η μέρα θα έφερνε τούμπα τη ζωή μου. Δεν είχα το παραμικρό προ­ αίσθημα από εκείνα που κρατούν ανοιχτά τα μάτια τις νύχτες, που σε κάνουν να αλλάζεις στάσεις στο κρεβάτι τσαλακώνοντας τα σεντόνια. Τίποτα, πέρα από ένα μι­ κρό πετάρισμα στο δεξί μου βλέφαρο, που έφερε στο μυαλό μου το χιλιοειπωμένο «Σπαράζει το μάτι μου · κάποιον θα δω» της μάνας μου. Και καθώς η μάνα μου σπανίως έβγαινε από το σπίτι και άρα η πιθανότητα μιας συνάντησης ήταν απειροελάχιστη, αγνόησα τον μικρό σπασμό του ματιού μου, αμφισβητώντας του την ικανό­ τητα να προφητεύει. Ημέρα όμως είχε άλλα σχέδια. Δεν θα μου τα ανακοίνωνε, παρά τρία τετράγωνα και σαρά­ ντα πέντε δευτερόλεπτα μακρύτερα από το σπίτι μου. Οι ήχοι περισσότερο, το παρατεταμένο στρίγκλισμα των φρένων κι έπειτα εκείνος ο κρότος σαν να έσπασε