Η υπόσχεση του νυχτεράργυρου

15 την ακολουθεί, και είχε φτάσει επιτέλους η στιγμή που η Πέισλι θα μάθαινε τη δική της. Ο αποτυπωτής την ανέμενε στο βάθρο. Ένιωσε μια φαγούρα στον αριστερό της καρπό εξαιτίας της ανυπομο- νησίας. Όπως τα περισσότερα μηχανήματα των Μηχανουρ- γών, ο αποτυπωτής ήταν σχεδιαστικά κομψός. Η σχισμή στην κορυφή είχε το κατάλληλο μέγεθος για τον χάλκινο δίσκο και η στρογγυλή τρύπα στην πρόσοψη είχε το κα- τάλληλο μέγεθος για το χέρι της. ΗΠέισλι ένιωθε πια το στήθος της να ανεβοκατεβαίνει. Αυτό ήταν. Τα γρανάζια της μοίρας είχαν αρχίσει ήδη να περι- στρέφονται για χάρη της και η Πέισλι ετοιμαζόταν να μάθει τι της επιφύλασσε η πορεία της. Ο ενθουσιασμός πάλευε με τον φόβο και τελικά επικράτησε. Κράτησε την ανάσα της καθώς τοποθέτησε το αριστε- ρό χέρι στο μηχάνημα, με την παλάμη προς τα πάνω, ενώ με το άλλο χέρι έχωσε το δισκάκι στη σχισμή. Για μια στιγμή δε συνέβη το παραμικρό κι έπειτα το μηχάνημα έκλεισε γύρω από τον πήχη της Πέισλι, παγιδεύοντας στο εσωτερικό του την παλάμη και τον καρπό της. Η Πέισλι άρχισε να ανασαίνει πιο γρήγορα. Ένιωσε να ιδρώνει. Ο καρπός της άρχισε να καίει. Δάγκωσε το χείλος της και στα μάγουλά της κύλησαν δάκρυα. Όμως ο πόνος υπο- χώρησε στη στιγμή. Ο αποτυπωτής άνοιξε και η Πέισλι τράβηξε διστακτικά το χέρι της.