Η υπόσχεση του νυχτεράργυρου

14 χανισμού με την ανάσα των Μεγάλων Δράκων, που η φω- τιά τους, εξίσου ζωηρή με τις γυαλιστερές τροχιές, έλαμπε στο φως των ψεύτικων άστρων του παρεκκλησιού. Άκουγε συχνά την ιστορία να επαναλαμβάνεται στην ανάγνωση των διδασκαλιών – ότι η ανάσα των δράκων είχε δημιουργήσει τον ήλιο και το φως, ενώ ο Αρχισχεδια­ στής είχε επινοήσει τη νύχτα, προκειμένου να μας καθο- δηγούν τα αστέρια. Η δεύτερη ιστορία απεικόνιζε την τύχη των Μεγάλων Δράκων, την τιμωρία τους επειδήαπομακρύνθηκαν από τον Αρχισχεδιαστή, θέλοντας να σφυρηλατήσουν τη δική τους πορεία στον κόσμο. Μία ζωηρή απεικόνιση του Πρώτου Γεωργίου νααντιμετωπίζει τονΜεγάλο ΔράκοΕλντορντόμ, τον πρώτο που εκδιώχτηκε. Στο χέρι του ο Γεώργιος κρα- τούσε τη λόγχη του, το Άσκαλον. Λέγεται πως η λόγχη είχε σχεδιαστεί ειδικά για τον Γεώργιο, για να εκπληρώσει το πεπρωμένο του και να απαλλάξει τον κόσμο από τους Με- γάλους Δράκους, σύμφωναμε τασχέδια τουΑρχισχεδιαστή. ΗΠέισλι ένιωθε συχνάπως η τύχη τωνΜεγάλωνΔράκων έπρεπε να ήταν διαφορετική. Δεν τους άξιζε να πεθάνουν μόνο και μόνο επειδή ήθελαν να ζήσουν τις ζωές τους με τον δικό τους τρόπο. ΗΠέισλι είχε συμπληρώσει δεκατρείς κύκλους ζώντας τη ζωή της με τον δικό της τρόπο· η ιδέα πως σύντομα δε θα έλεγχε ούτε στο ελάχιστο το πεπρωμένο της την έκανε να αναρωτιέται μήπως θα ήταν προτιμότερο για εκείνη να παραμείνει δίχως καθορισμένη πορεία. Ωστόσο, οι διδαχές των Πρότυπων Σχεδίων ανέφεραν ξεκάθαρα ότι ο καθένας είχε μία πορεία που όφειλε να