Η χώρα των άλλων

L E Ϊ L A S L I M A N I 12 δους, αλλά σαν ευτυχής ιδιοκτήτης ενός πράγματος που του ανήκε δικαιωματικά. Ο γερο-Μπελχάζ ήθελε να τον θάψουν εκεί και ήθελε να ταφούν εκεί και τα παιδιά του, ήθελε αυτή η γη να τον θρέψει και να γίνει και η τελευταία του κατοικία. Αλλά πέθανε το 1939, την εποχή που ο γιος του είχε καταταγεί στο σύνταγμα των Σπαχήδων και φο­ ρούσε περήφανα χλαίνη και σαλβάρι. Πριν φύγει για το μέτωπο, ο Αμίν, πρωτότοκος και πλέον αρχηγός της οικο­ γένειας, νοίκιασε το κτήμα σε έναν Γάλλο από την Αλγερία. Όταν η Ματίλντ ρώτησε από τι είχε πεθάνει τούτος ο πεθερός που δεν γνώρισε ποτέ, ο Αμίν απόθεσε το χέρι στην κοιλιά του και κούνησε το κεφάλι του σιωπηλά. Αρ­ γότερα, η Ματίλντ έμαθε τι του είχε συμβεί. Ο Καντούρ Μπελχάζ, από την εποχή που επέστρεψε από το Βερντέν, άρχισε να υποφέρει από χρόνια κοιλιαλγία, και κανένας μαροκινός ή ευρωπαίος θεραπευτής δεν είχε καταφέρει να τον ανακουφίσει. Εκείνος που καυχιόταν πως ήταν άνθρω­ πος της λογικής, που αισθανόταν υπερήφανος για τη μόρ­ φωσή του και για το ταλέντο του στις ξένες γλώσσες είχε συρθεί, εξευτελισμένος και απελπισμένος, στο υπόγειο μιας σουάφα. 1 Η μάγισσα είχε προσπαθήσει να τον πείσει ότι του είχαν κάνει μάγια, ότι κάποιος ήθελε το κακό του και ότι τους πόνους αυτούς τους προκαλούσε ένας τρομε­ ρός εχθρός. Του είχε δώσει ένα φύλλο χαρτί διπλωμένο στα τέσσερα μέσα στο οποίο υπήρχε μια βαθυκίτρινη σκόνη. Το ίδιο βράδυ, ήπιε το φάρμακο διαλυμένο σε νερό και 1 Σουάφα: είδος μέντιουμ.