Η χίμαιρα

21 ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ Η ΜΙΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕ συνεπαρμένη το σάντουιτς στο πιάτο μπρο- στά της. Είχε κάνει πραγματικά πρόοδο. Στο παρελθόν, η μόνη δυνατή επιλογή πρωινού ήταν ένα σφραγισμένο κεσεδάκι γιαούρτι, τώρα όμως έτρωγε ένα σάντουιτς που θα μπορούσε να έχει εκτεθεί σε οτιδήποτε και την προηγούμενη είχε απολαύσει το δείπνο του Νίκλας. Βέβαια η κατάσταση παρεκτράπηκε όταν εκείνος έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του, όμως η Νάταλι τη διαβεβαίωσε ότι δεν είναι συχνό φαινόμενο. Επίσης συνήλθε αρκετά γρήγορα. Η Μίνα πάντως ήλπιζε ότι πήρε στα σοβαρά τις συμβουλές της και μίλησε το πρωί με γιατρό. Δείπνο με κόρη και πρώην σύζυγο, λοιπόν. Η ζωή πήρε πραγ- ματικά απίστευτα μονοπάτια. Θα ήταν ψέματα αν έλεγε ότι ο δρόμος προς τα εμπρός ήταν ευθύς και εύκολος. Αυτή και η Νάταλι μάλλον χόρευαν τσα-τσα-τσα: δύο βήματα εμπρός και ένα πίσω. Πάντως, αργά αργά έφτασαν εκεί που ήταν σήμερα: μπορούσαν να τρώνε οικογενειακό δείπνο μαζί, και οι τρεις. Η Μίνα δάγκωσε το σάντουιτς απολαμβάνοντας τον συνδυα- σμό βουτύρου, τυριού και πιπεριάς πάνω στο γλυκό ψωμί. Ήξε- ρε πολύ καλά ότι, από διατροφικής άποψης, ήταν σαν να έτρωγε μια τεράστια φέτα κέικ. Όμως ήταν Χριστούγεννα. Αναρωτιόταν πώς θα γιόρταζε ο Βίνσεντ. Σίγουρα με την