Η χίμαιρα

C A M I L L A L A C K B E R G & H E N R I K F E X E U S 20 Επέστρεψε στα χαλίκια. Ο σωρός ήταν αρκετά ψηλός, του έφτα- νε λίγο πιο κάτω από τη μέση. Το χαλίκι στις σήραγγες δεν ήταν κάτι περίεργο, εκεί κάτω υπήρχαν τα πάντα. Όμως σε πολλά σημεία του σωρού προεξείχε κάτι λευκό, που του θύμιζε κάτι που είχε δει σε ταινίες, αλλά δεν μπορούσε να το προσδιορίσει. Τίναξε λίγο χαλίκι και, όταν είδε τι είναι, έκανε βιαστικά ένα βήμα προς τα πίσω. Κόκαλα. Κάποιος ήθελε να κάνει ένα αρρωστημένο αστείο και τα άφη- σε εκεί, αυτή ήταν η μόνη λογική εξήγηση. Αλλά ποιο ζώο είχε τόσο μεγάλα κόκαλα; Τράβηξε ένα για να το βγάλει από τον σωρό, και το χαλίκι μετακινήθηκε. Η κορυφή κατέρρευσε απο- καλύπτοντας και άλλα οστά. Στο φως του φακού, ένα κρανίο τού χαμογελούσε. Ένα ανθρώπινο κρανίο. Ο Ακάι δεν ήξερε αν πρώτα φώναξε ή έτρεξε. Αλλά σίγουρα έκανε και τα δύο.