Η χίμαιρα

Η Χ Ι Μ Α Ι Ρ Α 19 σκεφτόταν ότι ο ίδιος το ανύψωσε σε ένα νέο και σύγχρονο επί- πεδο. Οι προηγούμενες εκθέσεις του στην Γκάμλα Σταν το επι- βεβαίωναν. Ήταν σχεδόν συγκλονιστικό που οι άνθρωποι ήθελαν να πληρώσουν για τα έργα του, χωρίς καν να γνωρίζουν ποιος είναι. «Ακάι» ήταν απλώς το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο. Ακρι- βώς όπως ο Μπάνκσι, δεν είχε σκοπό να αποκαλύψει το πραγ- ματικό του όνομα. Θα συνέχιζε να αποτελεί μυστήριο στον κόσμο της τέχνης. Όταν προχώρησε μερικά μέτρα στη σήραγγα, άναψε τον φα- κό του. Η σήραγγα πλάταινε, ώστε το προσωπικό να μπορεί να κινηθεί χωρίς να διακινδυνεύει να πλησιάσει πολύ στις γραμμές. Ήξερε ότι λίγο πιο μπροστά ήταν το γραφείο των τεχνικών, το οποίο χρησιμοποιούσε συχνά η κοπέλα του φίλου του, που εργα- ζόταν ως τεχνικός στους σιδηροδρόμους. Ο Ακάι είχε υποσχεθεί στον φίλο του να της ζωγραφίσει όλο το γραφείο ως δώρο γενε- θλίων. Το σχέδιο ήταν ότι την επόμενη μέρα, όταν θα πήγαινε στο γραφείο, δεν θα έβλεπε τσιμεντένιους τοίχους. Θα έμπαινε ξαφνικά σε ένα δάσος. Τα δέντρα και οι θάμνοι θα κάλυπταν όλους τους τοίχους και μαζί τους μια οικογένεια τρολ εμπνευ- σμένη από τον Τζον Μπάουερ. Θα ήταν καταπληκτικό. Πέρασε μπροστά από μια παλιότερη ζωγραφιά που είχε κάνει στη σήραγγα και έδειχνε κάποιους από τους γνωστούς του εκεί κάτω. Κάποιος είχε γράψει «Η Σούσι ήταν εδώ» στο πρόσωπο ενός φίλου. Ηλίθιοι βάνδαλοι. Το χαλίκι έτριζε κάτω από τα πόδια του. Στο φως της λάμπας φάνηκε από μακριά η πόρτα του γραφείου. Προσπέρασε έναν ψηλό σωρό από χαλίκια και σταμάτησε. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Mail on Sunday το 2008 αποκάλυψε την ταυτότητά του, για την οποία όμως ακόμη γίνονται εικασίες.