Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ

22 | ΧΑΪΝΡΙΧ ΜΠΕΛ κουδούνι του επιθεωρητή Βάλτερ Μέντινγκ, ο οποίος ετοιμά- ζεται ακριβώς αυτή τη στιγμή να μεταμφιεστεί σε σεΐχη, για υπηρεσιακούς, όχι για ιδιωτικούς λόγους, και δηλώνει στον εμβρόντητο επιθεωρητή ότι το μεσημέρι, γύρω στις 12:15, σκότωσε στο διαμέρισμά της με πιστόλι τον δημοσιογράφο Βέρνερ Τέτγκες. Τον παρακαλάει επίσης να διαρρηχθεί το διαμέρισμά της και να «παραληφθεί» το πτώμα· η ίδια, λέει, περιπλανήθηκε από τις 12:15 μέχρι τις 19:00 στους δρόμους της πόλης αναζητώντας μεταμέλεια, μεταμέλεια όμως δεν βρήκε· τέλος, ζητά τη σύλληψή της, καθώς επιθυμεί να βρε- θεί εκεί όπου βρίσκεται και «ο αγαπημένος μου Λούντβιχ». ΟΜέντινγκ, που γνωρίζει τη νεαρή γυναίκα από διάφορες ανακριτικές συνεδρίες και έχει αναπτύξει γι’ αυτήν μια ορι- σμένη συμπάθεια, δεν αμφιβάλλει ούτε στιγμή για την ακρί- βεια των όσων αυτή καταθέτει, τη μεταφέρει με το ιδιωτικό του αμάξι στην αστυνομική διεύθυνση, όπου ενημερώνει τον προϊστάμενό του, τον αρχιεπιθεωρητή Μπάιτσμενε, δίνει εντολή να την κλείσουν σε κελί και, έπειτα από ένα τέταρτο της ώρας, συναντιέται με τον Μπάιτσμενε μπροστά στην εί- σοδο του διαμερίσματός της, όπου μια ειδικά εκπαιδευμένη ομάδα αστυνομικών παραβιάζει την εξώπορτα και διαπιστώ- νει την αλήθεια των ισχυρισμών της νεαρής γυναίκας. Καλό θα ήταν να μη γίνει και πολύς λόγος για αίμα, κα- θότι μόνο απολύτως αναγκαίες διαφορές επιπέδων πρέπει να θεωρηθούν αναπόφευκτες, οπότε θα παραπέμψω στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, σε ταινίες τρόμου και μιούζικαλ ανάλογου ύφους· αν πρέπει κάτι να ρεύσει εδώ, αυτό δεν είναι το αίμα. Ίσως το μόνο που θα έπρεπε να επι- σημανθεί είναι κάποια συγκεκριμένα χρωματικά εφέ: το