Η τρομερή διαθήκη του Τζέρεμι Χόπερτον (Κουρσάροι της περιπέτειας)

10 ρα τελευταία ο πλοίαρχος Κουκ. Σ’ αυτούς τους άγνωστους ακόμη τόπους, γεμάτους πλούτη, ευ- καιρίες…Νιώθω πως εδώ στην Αγγλία δεν υπάρχει τρόπος να βρω κάτι που να μου ταιριάζει. Εκεί όλα θα είναι διαφορετικά. Κι επιπλέον, θέλω να φύγω και για έναν άλλο λόγο. Δυστυχώς δεν μπορώ να σας τον αποκαλύψω ακόμη, όμως σας παρακαλώ να με πιστέψετε. Αν χρηματοδοτήσετε το ταξίδι μου, θα είναι και για δικό σας καλό». Εδώ θα πρέπει να πω ότι ο λόρδος Μάξουελ δεν είναι κανένας ανοιχτοχέρης, το αντίθετο μάλιστα. Είναι πρώτης τάξεως τσιγκούνης, όμως ο ξάδερφός μου ο Χάρι ήξερε πώς να τον πείθει. Κι έτσι, χωρίς δεύτερη κουβέντα, κατάφερε να πάρει αυτά τα χρή- ματα και να φύγει. Και χωρίς δεύτερη κουβέντα πήρα κι εγώ την απόφασή μου. Τέρμα το κολέγιο, τα μαθήματα χορού, η οικιακή οικονομία και οι μουσικές δωματίου! Μπροστά στα μάτια μου έβλε- πα την ανοιχτή θάλασσα, τα πανιά του ιστιοφόρου να πλαταγίζουν, τις ακτές της Αφρικής, κι ακόμα παραπέρα: την Αυστραλία και τα νησιά του Ειρη- νικού με τα άφθονα εξωτικά φρούτα! Έτσι, όταν η άμαξα του Χάρι έφυγε από τη βίλα, εγώ είχα κιόλας προλάβει να σκαρφαλώσω από την πίσω ρόδα και να το σκάσω μαζί του. Ακολούθησα τον ξάδερφό μου μέχρι το λιμάνι του Σαουθάμπτον,