Η τρομερή διαθήκη του Τζέρεμι Χόπερτον (Κουρσάροι της περιπέτειας)

9 οποιαδήποτε κοπέλα θα γινόταν στόχος ανεπιθύ- μητων σχολίων. Θα μπορούσε να με ρωτήσει όμως κάτι πιο έξυ- πνο. Να, για παράδειγμα, γιατί μια δεσποινίς της υψηλής κοινωνίας, όπως ήμουν εγώ, είχε αποφα- σίσει ξαφνικά να παρατήσει τα πάντα και να σαλ- πάρει για την άλλη άκρη του κόσμου. Η απάντηση ήταν λίγο πιο περίπλοκη. Το γεγονός είναι πως από τότε που πέθανε η Μάρθα, η μεγάλη μου αδερφή, πριν από τρία χρόνια, βρέθηκα να ζω με τον άντρα της, δηλαδή τον κου- νιάδο μου, δηλαδή τον λόρδο Μάξουελ. Καλός άν- θρωπος, δε λέω, μόνο που ποτέ δεν τα πηγαίναμε καλά, κι έτσι πήρε την απόφαση να με στείλει εσω- τερική σ’ ένα κολέγιο. Και μετά σ’ ένα άλλο, και μετά σ’ ένα άλλο… Βρισκόμουν λοιπόν στο σπίτι περιμένοντας να με στείλει σαν ταχυδρομικό πακέτο στο επόμενο σχολείο, όταν είδα την άμαξα του ξαδέρφου μου του Χάρι, που είχε σταματήσει στην αυλή της βίλας. Δεν είχε έρθει βέβαια για μένα, αλλά για να μιλήσει με τον Μάξουελ… Εγώ όμως τους κρυφάκουσα πίσω από την πόρτα. «Αποφάσισα να κάνω ένα μακρινό ταξίδι, κύριε» του είπε ο Χάρι. «Θέλω να πάω στα νησιά του Ει- ρηνικού, σ’ εκείνη τη νότια γη που ανακάλυψε τώ-