Η τριλογία του Μπέλφαστ

S T U A R T N E V I L L E 748 την είχε μάθει να τα παρατάει τόσο εύκολα. Έδειξε τα δόντια της και έτεινε ξανά τη λεπίδα προς το μέρος τους. «Τι θα κάνουμε;» ρώτησε ο Σαμ. «Θα τον ξεφορτωθούμε» είπε ο Λιθουανός. Τα μάτια του Σαμ γούρλωσαν. «Δηλαδή τι, θα τον παρατή- σουμε;» «Θα πούμε: Αρτούρας, ο αδερφός σου ήρθε εδώ, την έβγαλε έξω, δεν ξανάρθε. Ο Αρτούρας θα ρωτήσει πού πήγε, θα πούμε δεν ξέρουμε». «Θα μας πιστέψει;» ρώτησε ο Σαμ. Ο Λιθουανός ανασήκωσε τους ώμους. «Αν πούμε την αλήθεια, είμαστε νεκροί. Αν ο Αρτούρας δεν μας πιστέψει, νεκροί πάλι. Ποια η διαφορά;» Ο Σαμ έδειξε με το κεφάλι προς τη γωνία. «Κι αυτή;» «Εσύ τι λες;» είπε ο Λιθουανός. Ο Σαμ ανοιγόκλεισε τα μάτια και τον κοίταξε. «Εμπρός». Ο Λιθουανός παραμέρισε. «Πάρε το stiklas ». «Τι να πάρω;» ρώτησε ο Σαμ. «To stiklas , το stiklas ». Ο Λιθουανός έψαχνε να βρει τη λέξη. «Γυαλί. Πάρ’ το γυαλί από το χέρι της». Ο Σαμ πλησίασε, με τα χέρια ψηλά. «Ήρεμα, καλή μου. Ήρεμα». Η Γκάλια τού επιτέθηκε, παραλίγο να τον πετύχει στον πήχη του χεριού του. «Γαμώτο!» Ο Σαμ πισωπάτησε. Ο Ντάριους τον έσπρωξε ξανά προς το μέρος της. «Πάρ’ της το». «Παράτα μας, εσύ να της το πάρεις». Ο Λιθουανός βλαστήμησε, τον παραμέρισε βίαια και προχώ- ρησε ορμητικός. Η Γκάλια κούνησε απειλητικά τη γυάλινη λεπίδα μπροστά του, αλλά εκείνος την έπιασε εύκολα από τον καρπό με μία κίνηση. Τον έστριψε δυνατά και η λεπίδα έπεσε στο πάτωμα. Το χοντρό του χέρι τυλίχτηκε σαν φίδι γύρω από τον λαιμό της και, λίγο προτού όλα βυθιστούν στο σκοτάδι, η Γκάλια μύρι- σε δέρμα και φτηνό αφτερσέιβ.