Η τριλογία του Μπέλφαστ

Κ Λ Ε Μ Μ Ε Ν Ε Σ Ψ Υ Χ Ε Σ 747 Η πόρτα άνοιξε απότομα, χτύπησε στον τοίχο και έκανε γκελ. Ο Λιθουανός μπήκε μέσα και την μπλόκαρε με τον ώμο του. Ο Ιρλαν- δός τον ακολούθησε. Μόλις είδαν τον νεκρό άντρα, σταμάτησαν. Ο Λιθουανός έκανε τον σταυρό του. Ο Ιρλανδός είπε: «Γαμώ το κέρατό μου». Η Γκάλια χώθηκε στη γωνία, να γίνει όσο πιο μικρή μπορούσε, λες και δεν θα την έβλεπαν αν ζάρωνε εκεί πέρα. Ο Λιθουανός βλαστημούσε κουνώντας πέρα δώθε το κεφάλι του. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα. Έτριψε τα χείλια του με το μεγάλο χέρι του. «Χριστέ μου, Ντάριους» έκανε ο Ιρλανδός «είναι νεκρός;». «Έτσι φαίνεται» είπε ο Ντάριους. «Τι κάνουμε;» Ο Ντάριους κούνησε το κεφάλι του. «Δεν ξέρω». Ο Σαμ –ήταν σίγουρη ότι ήταν ο Σαμ– είπε: «Γαμώ το κέρα- τό μου». «Είμαστε νεκροί, όλοι μας» είπε ο Ντάριους. «Τι;» «Ο Αρτούρας» είπε ο Λιθουανός. «Θα μας σκοτώσει και τους δύο. Και τον αδερφό σου». «Μα δεν...» ψέλλισε ο Σαμ. «Δεν έχει σημασία. Είμαστε όλοι νεκροί». Έδειξε με το χοντρό του δάχτυλο στη γωνία. «Εξαιτίας της». Ο Σαμ γύρισε και κοίταξε την Γκάλια. Εκείνη σήκωσε τη γυά- λινη λεπίδα και μαχαίρωσε τον αέρα μπροστά της. «Γιατί το ’κανες αυτό;» ρώτησε ο Ντάριους, με το πρόσωπό του πανιασμένο από απελπισία. Η Γκάλια σφύριξε απειλητικά, γράφοντας μια αψίδα με το γυαλί μπροστά του, στο ύψος των ματιών του. «Χαλάς το σάλιο σου» είπε ο Σαμ. «Δεν μιλάει αγγλικά». Η Γκάλια καταλάβαινε τα πάντα. Έπνιξε ένα γελάκι που τους εξαπατούσε, ένιωσε το μυαλό της να ανεμίζει σαν σημαία, έτοιμο να ελευθερωθεί. Για μια στιγμή σκέφτηκε να το αφήσει ελεύθερο, να αφήσει να παρασυρθεί από την παράνοια, αλλά η μάνα δεν