Η τριλογία του Μπέλφαστ

Σ Υ Ν Ω Μ Ο Σ Ι Α Τ Η Σ Φ Ω Τ Ι Α Σ 385 να περάσει πειθαρχικό. Αν δεν είχε παρέμβει ο παλιός τους φίλος, ο αστυνομικός αρχιεπιθεωρητής Νταν Χιούιτ, η μόνη επιλογή που θα είχε ήταν το πειθαρχικό. Ο Απρίτσαρντ θύμισε στον Λένον ότι ο φάκελός του δεν ήταν αψεγάδιαστος και πως η πειθαρχική παραπομπή δεν θα του έκανε καλό, ακόμα κι αν οι ισχυρισμοί δεν μπορούσαν ν’ αποδειχτούν. Ο Λένον προτίμησε να φύγει. Έμεινε στο σπίτι τρεις μέρες, ώσπου βαρέθηκε. Την τέταρτη μέρα μπήκε σ’ ένα αεροπλάνο και πέταξε για Βαρκελώνη. Το ξενοδοχείο ήταν φρίκη. Υποτίθεται ότι εκεί είχε μείνει ο Τζορτζ Όργουελ κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο. Κρίνοντας από την όψη του, μάλλον το είχε διαλέξει για την τα- πετσαρία. Τουλάχιστον όμως το μπαλκόνι του έβλεπε στη Λας Ράμπλας, και ο καιρός τού επέτρεπε να κάθεται εκεί τα απογεύ- ματα μ’ ένα κουτάκι San Miguel και να παρατηρεί τους τουρίστες και τους ντόπιους ν’ αποφεύγουν ο ένας το βλέμμα του άλλου στον δρόμο που απλωνόταν μπροστά του. Τα μεσάνυχτα γυρνούσε στα τάπας μπαρ ψάχνοντας για Αμερικανίδες ή Αγγλίδες που θα γο- ήτευε με την προφορά του. Τα περισσότερα βράδια το κατάφερνε. Όταν επέστρεψε από τη Βαρκελώνη, ένιωθε άχρηστος, κανείς δεν τον χρειαζόταν. Μόνο ευκαιρίες για άθλιες, ασήμαντες δου- λειές τού παρουσιάζονταν, σαν κι αυτή εδώ. Ο Ράνκιν και ο Κρόζιερ τώρα χειρονομούσαν πιο έντονα. Τό- νιζαν αυτά που έλεγαν πιέζοντας ένα ένα τα δάχτυλά τους πάνω στο τραπέζι. Οι κούπες τραντάζονταν. Ο Λένον ανοιγόκλεισε τα μάτια του για να εστιάσει καλύτερα, ανακάθισε στη θέση του κι έσκυψε μπροστά. Ο Κρόζιερ κρατούσε τα χέρια του ψηλά, με τις παλάμες ανοι- χτές, προσπαθώντας να κατευνάσει τον άλλο άντρα. Ο Ράνκιν φαινόταν να μην το ανέχεται. Κούνησε το δάχτυλό του μπροστά στον Κρόζιερ. Ο Κρόζιερ ακούμπησε πίσω και κρέμασε απογοη­ τευμένος τους ώμους του. Ο Λένον έριξε μια ματιά στο σημειωματάριό του και κατέ- γραψε την αλλαγή στο ύφος. Όταν σήκωσε ξανά το βλέμμα του, ο Κρόζιερ στεκόταν όρθιος, έτοιμος να φύγει.