Η τριλογία του Μπέλφαστ

S T U A R T N E V I L L E 376 Ο ΜακΣόρλεϊ έριξε ένα αυστηρό βλέμμα πίσω από τον ώμο του. «Μαλάκα. Ξεφορτώσου τα». Ο ΜακΣόρλεϊ πάτησε τον διακόπτη και κατέβασε το τζάμι του πίσω παραθύρου. Έφερε το Focus κοντά στους θάμνους για να μην τους δουν οι μπάτσοι.Από το καθρεφτάκι, είδε το χέρι του Χιουζ να τινάζει ένα μικρό καφετί κυβάκι στην πρασινάδα. «Μαλάκα» ξανάπε. Ο Κομίσκι κοίταξε ανάμεσα από τα καθίσματα. «Δεν πλησιά­ ζουν» είπε. «Ίσως και να μη μας σταματήσουν». Ο ΜακΣόρλεϊ δεν έβγαλε ούτε λέξη. Ξανανέβασε το τζάμι. Το αυτοκίνητο έστριψε και βγήκε σε μια μεγάλη ευθεία. Ο δρόμος κατηφόριζε ελαφρώς, πριν ξανασηκωθεί για να συναντήσει τη γραμμή του ορίζοντα στο βάθος σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Οι υαλοκαθαριστήρες άφηναν υγρές κηλίδες στο παρμπρίζ. Μόλις που έδιωχναν το νερό της βροχής. Ήθελε να τους αντικαταστήσει εδώ κι έναν χρόνο. Ο ΜακΣόρλεϊ βλαστήμησε χαμηλόφωνα την τύχη του και προσπάθησε να δει ανάμεσα από τις σταγόνες. Σ’ έναν παράδρομο ήταν σταματημένο ένα άσπρο βανάκι. Είχε όλο τον χρόνο να βγει στον δρόμο και να φύγει. Δεν το έκα- νε. Κινήθηκε ελάχιστα ως τη διασταύρωση. Ο οδηγός του το κρατούσε με τον συμπλέκτη. Ο ΜακΣόρλεϊ έγλειψε τα χείλη του. Ένιωσε το γκάζι κάτω από το πόδι του. Η μηχανή του Focus ήταν σε καλή κατάσταση, αλλά οι αναρτήσεις του ήταν χάλια. Μόλις άρχιζαν οι στροφές, δεν θα τα κατάφερνε. Χαλάρωσε το πόδι του στο πεντάλ. Το βαν πλησίασε. Δύο άντρες τούς παρακολουθούσαν μέσα από την καμπίνα του. Το στομάχι του ΜακΣόρλεϊ ανακατευόταν, και η αδρεναλίνη έκανε τα δάχτυλά του, σε χέρια και πόδια, να τρέμουν. Πάλευε με το φούσκωμα στο στήθος του. «Για όνομα του Θεού» είπε άθελά του φωναχτά. «Δεν υπάρ- χει λόγος ανησυχίας. Μπάτσοι είναι. Απλώς θα μας σταματήσουν, τίποτε άλλο». Το Focus πλησίασε κι άλλο το λευκό βαν, και ο ΜακΣόρλεϊ είδε τα πρόσωπά τους. Τον κοίταξαν επίμονα καθώς περνούσε