Η τριλογία του Μπέλφαστ

T Α Φ Α Ν Τ Α Σ Μ Α Τ Α Τ Ο Υ Μ Π Ε Λ Φ Α Σ Τ 27 όπλου στην πλάτη του καθίσµατος του οδηγού, ακριβώς εκεί όπου υπολόγιζε ότι ήταν η καρδιά του ΜακΚένα – αν είχε ποτέ του καρδιά. 2 O Φέγκαν ήξερε ότι οι δρόµοι γύρω από το λιµάνι θα ήταν έρηµοι. Η µηχανή της Mercedes έκανε έναν ξερό ήχο καθώς κρύωνε, κόβοντας τη σποραδική βαβούρα της κίνησης από τον ανισόπεδο αυτοκινητόδροµο που χανόταν στο βάθος, εκεί όπου ο M3 συναντούσε τον M2. Μπροστά τους, ο ποταµός Λάγκαν χυνόταν στον Κόλπο του Μπέλφαστ. Τα φώτα από το συγκρό- τηµα του Όντισι τρεµόφεγγαν στο νερό. Τα νυχτερινά µαγαζιά του θα ήταν γεµάτα µε νέους και πλούσιους· αρκετά νέοι ώστε να µη θυµούνται τον Φέγκαν, αρκετά πλούσιοι ώστε να µη νοιά- ζονται. Πίσω από το Όντισι υψώνονταν ο Σαµψών και ο Γολιάθ, οι ογκώδεις γερανογέφυρες που δέσποζαν πάνω από το παλιό ναυπηγείο. Στην άλλη πλευρά του Nησιού της Βασίλισσας, ένα µικρό αεροπλάνο έκανε κύκλους πάνω από το αεροδρόµιο της πόλης του Μπέλφαστ, που τώρα έχει πάρει το όνοµα του µεγάλου Τζορτζ Μπεστ, του ποδοσφαιριστή που καταστράφηκε από το αλκοόλ. Η µηχανή του αεροπλάνου µούγκριζε και βούιζε. Oι ώµοι του ΜακΚένα ανεβοκατέβαιναν µε κάθε αναπνοή του. O Φέγκαν ανασηκώθηκε και κάθισε πίσω από τον πολιτικό, µε το όπλο ακόµη στο κέντρο της πλάτης του καθίσµατος. Το πουκάµισό του, µούσκεµα από τον ιδρώτα, γλιστρούσε στις ωµο- πλάτες του. Κοίταξε γύρω του την ερηµιά όπου είχαν παρκάρει. Oύτε κλειστό κύκλωµα τηλεόρασης ούτε άνθρωποι. Μόνοι µάρ- τυρες οι αρουραίοι. Και οι ακόλουθοι. Περπατούσαν µέσα στο σκοτάδι παρακολουθώντας, περιµέ- νοντας. Όλοι, εκτός από το αγόρι, που ακουµπούσε στην πόρτα