Η τριλογία του Μπέλφαστ

S T U A R T N E V I L L E 26 ηρεµήσουµε λίγο, εντάξει; Γιατί δεν µου το δίνεις αυτό, και θα το βάλω στην άκρη. Έπειτα, θα πιούµε ένα ποτό». «Δεν θα το ξαναπώ». «Άσε τα παιχνίδια, Τζέρι, δώσ’ το µου». O ΜακΚένα έκανε να αρπάξει το όπλο, αλλά ο Φέγκαν τρά- βηξε το χέρι του. Το ξανάφερε µπροστά και σηµάδεψε, στο κέντρο, το µέτωπο του ΜακΚένα. «Πάντα ήσουν ένα τρελό µουνόπανο». O ΜακΚένα δεν έπαιρ- νε τα µάτια του αποπάνω του, καθώς ο Φέγκαν τον πήγαινε προς την πόρτα. Την άνοιξε και βγήκε στον δρόµο. Κοίταξε αριστερά και δεξιά, δεξιά κι αριστερά, ψάχνοντας για µάρτυρες. Όταν χαµήλωσε τους ώµους του, ήξερε πως δεν υπήρχε κανένας. Δεν ήταν δρόµος που οι άνθρωποι άνοιγαν εύκολα τις κουρτίνες τους. Το σύστηµα κλειδώµατος της Mercedes ανίχνευσε το κλειδί που ήταν στην εµβέλειά του κι άρχισε να κάνει έναν βόµβο, καθώς ο ΜακΚένα πλησίαζε. «Άνοιξε την πίσω πόρτα» είπε ο Φέγκαν. O ΜακΚένα υπάκουσε. «Τώρα, µπες µπροστά και άσε την πόρτα ανοιχτή µέχρι να µπω κι εγώ µέσα». O Φέγκαν κρατούσε το Βάλτερ στο κεφάλι του ΜακΚένα, µέχρι που εκείνος έκατσε στο τιµόνι. O Φέγκαν γλίστρησε στο πίσω κάθισµα, προσέχοντας να µην αγγίξει τη δερµάτινη ταπετσαρία µε τα γυµνά του χέρια. Έκλει- σε την πόρτα µε ένα µαντίλι. O Τοµ τον είχε δει να φεύγει µε τον πολιτικό, κι έτσι τα αποτυπώµατά του στο κάθισµα του συνοδη- γού δεν είχαν σηµασία. O ΜακΚένα καθόταν ακίνητος, µε τα χέρια στο τιµόνι. «Τώρα, κλείσε την πόρτα και βάλε µπροστά». Η µεγάλη µηχανή της Mercedes ξύπνησε µε ένα µουγκρητό, και ο ΜακΚένα έβγαλε το αυτοκίνητο στον δρόµο. O Φέγκαν έριξε µια µατιά από το πίσω παράθυρο και είδε τους δώδεκα να παρακολουθούν από το πεζοδρόµιο. Το αγόρι κατέβηκε στον δρόµο και κούνησε το χέρι του. O Φέγκαν ξάπλωσε σε ένα πέπλο σκιάς. Πίεσε την κάννη του